D’UMANS EN ANGLATÈRRA FA 620.000 ANS
Lo siti arqueologic de Fordwich, al nòrd-èst de Kent, en Anglatèrra, confirmèt la preséncia d’ominins en aquela region britanica ara fa 620.000 ans. Son donadas seguras pr’amor que l’èst anglés e lo nòrd francés pòdon pas assegurar totjorn que i aguèsse d’ominins en aquela part d’Euròpa pròcha als glacièrs en aquela luenha epòca: Ara, pasmens, l’amassada de fins a 330 destrals de pèira d’aquel siti confirmariá la preséncia d’Erectus o Heidelbergensis en l’airal almens pendent un cèrt temps.
La notícia es bona pr’amor que la preséncia d’ominins ancessors de nòstra espècia en aquela region sustot en de terrassas de flumes es pas estada demostrada normalament amb d’utís de pèira. Mas a Fordwich foguèron amassadas, al long de tot lo sègle XXen mai de 330 destrals de pèira, çò que permet confirmar la preséncia d’ominins a l’airal. E de nòvas e recentas excavacions arqueologicas ajudan tanben a conéisser de nòus utís de pèira, abans desconeguts.
La descobèrta foguèt realizada per una còla d’arqueològs de l’Universitat de Cambridge, amb d’excavacions nòvas, que confirmèron de nòus utís que pòdon s’amassar a las destrals de pèira del sègle XXen e que demòstra la preséncia ailà d’ominins. Una de las nòvas pèças ailà trapadas seriá un gratador, un tipe d’utís de pèira encara pas trobat en Anglatèrra fins ara. “La diversitat d’utís es estonanta, çò diguèt Alastair Key, director d’aquelas excavacions. E n’i a fòrça que son desparièras de las trobadas al sègle XXen”.
D’utís pas trobats abans
“Avèm trobat, pel primièr còp, çò apondèt Key, de rars utís abans jamai trobats, coma de gratadors mas tanben de perforadors e d’una epòca plan luenha. Avèm situat l’edat aqueles utís amb la tecnica dels infrarais radiofluerescents (IR-RF) que demòstra lo darrièr còp qu’una grana de sabla recebèt de lutz solara”.
“La tròba permet tanben situar e plan ont foguèron faches los utís, çò diguèt Tobias Lauer, arqueològ de l’Universitat de Tübingen. Los utís foguèron fachs al meteis luòc ont i aviá lo flume e plan abans qu’aquel cambièsse lo sieu trajècte”. En mai d’aquò los cercaires tanben son plan satisfachs pr’amor que trobèron de gratadors, plan restacats amb lo trabalhs de pèls.
Segon Tomos Proffit, de l’Institut Max Planck d’Antropologia Evolutiva, aquò poiriá confirmar qu’aqueles ominins, en aquela epòca, èran a mand de premanir divèrsas pèls pr’amor de la sason de l’an. La diversitat d’utís trobats doncas permetriá poder afirmar qu’aquela comunautat ominina en de tèrras uèi britanicas, demorava plan en aquel luòc e fasián quicòm mai que subreviure.
De remembrar que las populacions europèas d’Homo heidelbergensis evolucionèron en Euròpa vèrs de neandertalians del còp que la populacion africana d’heidelbergensis auriá evolucionat desseparadament vèrs nòstra espècia Homo sapiens sapiens. D’un autre latz, la trobalha de Fordwich es pas la pus anciana trobada en aquel país pr’amor que de traças umanas trobadas en Norfolk confirmarián que i aguèron d’ominins en l’airal ara fa entre 840.000 e 950.000 ans. En aquela epòca Anglatèrra èra pas encara una illa mas una sòrta de peninsula europèa de l’oèst continental.
Aquò, çò dison los arqueològs, aurià ajudat a migrar mai als ominins qu’ailà visquèron en aquela epòca. Pasmens, tanben pensan que lo luòc èra sonque visitat pendent l’estiu. E tanplan pr’aquela rason los cercaires vòlon ara assajar de trobar d’esqueletas omininas de l’epòca, un fach tras que rar en l’arqueologia anglesa. L’estudi que confirma totas aquelas donadas foguèt publicat al numeric Royal Society Open Science.
La Redaccion
