Ongan 2018, lo Cercle d’Afrairament Occitanocatalan (CAOC) celèbra 40 ans, e es una bona oportunitat per conéisser aquela associacion que dempuèi l’an 1978, a volgut manténer viva la flama de las relacions entre ambedoas nacions sòrs. Lo CAOC a la siá sedença al numèro 42 de la carrièra Providència, dins lo quartièr de Gràcia de Barcelona, e vos ofrissèm una entrevista amb la siá presidenta Núria Ontiveros.
Sapiéncia.- Quaranta ans es una bona data simbolica per analisar lo passat, lo present e lo futur. Cossí sorgiguèt l’idèa de crear una associacion que liguès Occitània e Catalonha?
Núria Ontiveros.- Lo jorn 11 de Julhet de 1977, divèrsas personas fòrça interessadas en l’istòria, la cultura e la realitat occitanas, coma en Josep Maria Batista i Roca, en Joan Amorós i Pla, e sustot, qual foguèt lo nòstre president pendent fòrça ans, lo senhor Enric Garriga i Trullols, e en lo marc del Congrès de Cultura Catalana que se celebrava en aquel moment, decidiguèron crear l’associacion.
Amb fòrça illusion e fòrça desir, volián que l’associacion venguèsse un esturment per bastir un espaci occitanocatalan, que serviguèsse tanben per la recuperacion d’ambedoas lengas e culturas, en rememoriant aquò qu’èra estat lo Burèu de Relacions Meridionalas en los ans 30, creat per la Generalitat republicana de Catalonha.
Après d’emetre una crida a la participacion de personas interessadas, la primièra assemblada de l’associacion se celebrèt a Barcelona lo 21 de Genièr de 1978.
Simultanèament, se creèt una autra associacion a Pàmies, qu’èra sòr de la nòstra. E mai se ambedoas èran independentas, fasián collaboracions realizant d’activitats. Malastrosament, l’associacion occitana existís pas mai dempuèi qualques annadas.
S.- Quinas activitats realiza lo CAOC per difondre la lenga e la cultura occitana?
N.O.- Las nòstras activitats se veïculan mejançant tres airals. Per un costat, organizam los corses de lenga occitana, dempuèi lo nivèl basic fins a l’avançada. Aqueles corses son reconeguts per la Generalitat de Catalonha. Se pòdon corsar a distància o en persona e avèm d’escolans de totas las edats.
Per una autra banda, organizam al mes d’Agost la Pujada a Salau, una montanha dins la frontièra entre ambedós païses, ont fasèm una amassada entre catalans e occitans. Cadun dels pòbles puja per la siá cara de la montanha e naut, realizam qualques activitats.
E fin finala, lo mes de Genièr celebram annalament la Dictada occitana, amassa amb autras vilas, que prepausam un dictat dobèrt a totes per qué se cadun pòsca avalorar lo sieu nivèl gramatical e ortografic.
A despart d’aquelas tres linhas, organizam de conferéncias, talhièrs de literatura e istòria, talhièrs de dança, sessions de cinèma, pichonas sortidas per conéisser d’endrechs a Catalonha ligats a Occitània…
S.- L’an 2006, l’Estatut d’Autonomia de Catalonha declarèt l’occitana coma lenga oficiala de Catalonha tota. Quina avaloracion ne fasètz d’aquela oficialitat?
N.O.- Per nosautres, foguèt un moment fòrça erós aquela oficialitat. E una granda notícia. Mas a la practica, se son pas produsidas accions decididas per potenciar la preséncia de l’occitan. La meteissa posteriora “Lei de l’Occitan” de l’an 2010 es pas estat desvolopada en la siá plenitud.
Mai encara, quand recentament per senténcia del Tribunal Constitucional espanhòl, s’a retirat la condicion de “lenga prioritària” a la Valh d’Aran qu’aquela lei li autrejava, son necessàrias mai que jamai, accions en favor de la lenga, amb mai preséncia en lo sistèma educatiu defòra de la Valh d’Aran, als mejans de la Corporacion Catalana de Mejans Audiovisuales, en quantitat e varietat (non solament informatius)…
S.- Cossí vesètz las relacions entre Catalonha e Occitània uèi?
N.O.- Se lor cal potenciar fòrça mai, amb una màger implicacion de las institucions, en la mesura de las siás possibilitats, tant a una banda coma l’autra. Un esturment fòrça interessant poiriá èsser l’Euroregion, coma marc avient per aumentar aquelas relacions, qu’aurián non solament de s’enfocar envèrs la cultura, mas tanben envèrs autres domenis coma l’economia per exemple.
S.- A quines rèptes de futura s’expausa lo CAOC, en prenent en compte sustot que las societats catalanas e occitanas an cambiat fòrça aqueles quaranta ans?
N.O.- Voldriam gaudir de mai incidéncia politica, per qué los politics catalans se n’avisèsson que las bonas relacions amb Occitània nos favorís en domenis coma la cultura e l’economia.
Un autre rèpte es que los catalans conescan Occitània, perque sèm de nacions sòrs e vesinas, fòrça prèpas mas a l’encòp fòrça desconegudas.
E que se sàpia que l’occitana es lenga oficiala de Catalonha, e qu’es la quita lenga de la Valh d’Aran.
S.- Qué li diriatz a qui foguèsse interessat en lo CAOC per se far sòci?
N.O.- Que se vòl defendre la lenga e la cultura catalanas, una bona manièra es tanben a travèrs de las nòstras activitats.
S.- La lenga e la cultura occitana fan partida tanben de las raïses dels catalans. Fòrça felicitats per aqueles quaranta ans, Núria. E que contunhatz lo vòstre prètzfach amb fòrça d’succès.
Una entrevista de Francesc Sangar*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
