Anne Boleyn foguèt la segonda femna del rei Enric VIIIN d’Anglatèrra. Amb lo sieu maridatge, lo monarca anglés aviá anullat lo sieu primièr matrimòni amb Caterina d’Aragon. Mas Anne Boleyn patiguèt tanben una tragica fin. Foguèt acusada d’adultèri a finals d’abril de 1536 per aver mantengudas de relacions amb divèrses òmes de la Cort (un adultèri de la reina èra considerat una traïson a la Corona).
Foguèron interrogats, qualqu’unes jos tortura, lo musician cortesan Mark Smeaton, l’aristocrata Henry Norris, Francis Weston e William Berenton. Qualques acusats reconeguèron aquelas relacions, mas d’autres las neguèron totalament.
L’acusacion pus grèva
Fin finala, foguèt tanben acusat lo meteis George Boleyn, fraire d’Anne, que provocava qu’a l’acusacion d’adultèri foguèsse aponduda la d’incèst. Una acusacion sens fondament, mas que fa evidenta la volontat de denigrar l’imatge de la reina consòrt. Anne Boleyn foguèt detenguda e menada a la Tor de Londres, en esperant lo verdicte.
Declarada colpabla foguèt sentenciada a morir descapitada. Qualques jorns abans los òmes acusats (tanben lo meteis fraire d’Anne) èran estats tanben executats. La reina esperava que, fin finala, lo sieu marit decidiguèsse cambiar l’execucion per un internament a perpetuïtat en un convent o benlèu qualque exili a l’Euròpa continentala. Mas las siuenas esperanças desapareguèron e moriguèt lo jorn 19 de mai de 1536 a la Tor Verda dins de la meteissa Tor de Londres.
Mas quins foguèron los vertadièrs motius de la siuena desgràcia? Los istorians an opinat qu’èra benlèu l’incapacitat per donar un filh a Enric VIIIn (malgrat que li aviá donat una filha e aviá agut d’autres filhs nascuts mòrts), o benlèu los interèsses diplomatics per melhorar las relacions amb la monarquia ispanica, que considerava Anne la colpabla del divòrci del rei amb Caterina d’Aragon, o la siuena enemistat amb Thomas Cromwell (ancianament aliats) mas ara amb interèsses divergents. Anne Boleyn dintrava a l’Istòria per la siuena vida, amb un ascens espectacular, mas tanben amb una fin extrèmament tragica.
Un article de Francesc Sangar*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
Fotografia principala: Lisby/CC.
