Es una chifra tras qu’estonanta. Mas es la darrièra donada qu’arriba d’un estudi scientific sus la populacion europèa que i aguèt fa solament 33.000 annadas. Se Homo sapiens sapiens, quora arrribèt a Euròpa fa mai de 42.000 ans e pendent gaireben 10.000 annadas aguèt una populacion de 1.500 personas, quants neandertals i poguèt aver se foguèron una populacion encara pus redusida ?. Una chifra malaisida d’imaginar, aquò segur.
Desparièrs estudis demografics realizats pendent lo sègle XXen confirmèron que la populacion europèa pendent lo començament de l’epòca crestiana seriá fòrça baissa; d’aperaquí solament un milion de personas e pro (e aquò aprés sumar la populacion de l’Empèri Roman a l’an 0 e las populacions barbaras que demoravan defòra d’aquel). Mas se aquesta chifra ja es pro baissa es malaisit comprene encara las nòvas donadas qu’arriban ara de l’epòca de l’aurinhacian.
D’efièch, l’aurinhacian es l’epòca que la nòstra espècia actuala, l’òme modèrn, arribèt a Euròpa. Comencèt d’aperaquí fa 42.000 annadas e finiguèt quora arribèt lo gravetian, fa 33.000 annadas. La populacion seriá fòrça baissa, de prèp de 1.500 personas dins tot lo continent, segon un nòu estudi fach per las universitats de Colonha e Bonn. Seriá una populacion tant baissa que seriá pròcha de l’extincion totjorn e de manièra permanenta.
Los cercaires qu’an fach l’estudi confirmèron que poguèron pas s‘enganar. Aital, i aguèt de còps que la populacion arribèt a èsser solament de 800 personas quora faguèt mai fred e pas gaire mai quora lo clima foguèt un pauc mai caud: 3300 personas.
D’airals amb mai populacion
L’estudi afirma que i aguèt d’airals ont la populacion èra mai establa e un pauc mai granda per rapòrt a d’autras regions europèas: lo nòrd de la peninsula iberica, l’oèst occitan, çò que uèi es Belgica, una part de Chequia e lo territòri situat mai al nòrd del riu Donau. Foguèron de regions amb una populacion mai fòrta pr’amor qu’aguèron fins a 150 personas de mejana.
“Èran de populacions que bolegavan plan. Èran pas de populacions que demoravan dins un luòc e pro. La mejana de movement de las tribús o grops umans èra de 200 Km, çò diguèt Isabell Schmidt, cercaira que trabalhèt dins aquel estudi. Las donadas confirman que foguèron de grops de caçaires e culheires nomadas que demoravan mai de 400 Km luenh dels altres, mas bolegavan plan”.
L’estudi confirmèt las nòvas donadas en tot situar la tròba de divèrses espleches de pèira, son transpòrt e lo comèrci que los desparièrs grops umans ne fasián. Franc d’aquelas regions qu’avián mai populacion pendent l’epòca de la darrièra edat del glaç europèa los grops umans naissián e s’escantian de temps en quora pr’amor que las populacions èran trop flacas. Totun, la melhora del temps quora arribèt lo gravetian entraïnèt mai de populacion : fa 33.000 annadas la populacion europèa doblèt : de 1.500 a pus de 3.000 abitants al continent.
L’estudi, publicat al numeric PLos ONE es considerat un avanç dins l’estudi demografic de la populacion umana dempuèi sa sortida d’Africa fa mai de 190.000 ans. Totun, son de chifras estonantas. Pendent prèp de 10.000 ans aqueles europèus foguèron prèp de l’extincion totjorn. A l’epòca de Juli Cesar la populacion èra arribada a 1 milion e uèi, en 2019, sèm mai de 500 milions e pus de 10.000 dins la planeta tota. Son de chifras qu’entraïnan una pensada tras que prigonda, vertat ?
La Redaccion
