Home DIVÈRSES LO FENOLH
LO FENOLH
0

LO FENOLH

0
Lo fenolh pòt arribar a far mai de 2 mètres.

Lo fenolh , tanben conegut coma fenon, henolh o holh es una de las plantas mediterranèas pus tipicas qu’òm pòt trobar pertot. Las siás proprietats aromaticas son conegudas dempuèi fa mai de 2000 annadas e comencèt a èsser coltivada fa aperaquí 400 annadas. I a doas varietats plan diferentas; lo fenolh fèr e lo fenolh doç.

Lo fenolh es una planta que pòt arribar plan a mai de 2 mètres de nautor amb de fuelhas semblantas al  fen. Pendent l’estiu a de flors jaunas e puèi de fruches. De remembrar qu’òm pòt utilizar las fuèlhas, las flors e los fruches, a mai del tronc.

Per contra, la varietat coneguda coma fenolh doç creis pas tant e normalament arriba pas a far mai de 60 o 80 cm de nautor. La part mai basa que i a de color blanc es çò qu’om utiliza. Es pr’amor d’aquela partida o sòrta de bulbe qu’òm cultiva aquela varietat e val dire qu’es una planta qu’a de besonh fòrça aiga, un fach brica tipic del mediterranèu segon la sason.

Lo fenolh , es tanben conegut coma fenon, henolh o holh.

La flor del fenolh fèr pòt èsser reculhida al long de tot l’estiu e usada fresca o seca. Per aquò far cal la plaçar luenh del Solelh que li fariá pèrdre los sieus òlis essencials. Las fuèlhas e tronc pòdon èsser reculhits pendent la prima o l’automne.

Lo gost del fenolh doç es un pauc oma lo de l’anís pr’amor qu’a d’anetòl. Lo bulbe pòt èsser manjat crus en d’ensaladas o tanben cuèch. Lo fenolh fèr, per contra, es manjat pr’amor de las siás flors frescas o secas, los fruches e las branquetas. Va plan per acompanhar de peissum.

Una planta tras que celèbra

Fenolheda es un luòc ont i a fòrça fenolh e Fenolhet es un toponim qu’òm pòt trapar en cèrts departaments occitans coma Aude o Auta Garona. Pasmens, la fenolhièra es ont òm cultiva lo fenolh e tanben lo nom d’un quartier de la vila provençala d’Ais. En defòra d’Occitània es tanben plan cultivat pertot lo sud europèu e al Pròche Orient. En Itàlia la varietat finocchio es plan tipica. En de luòcs coma Catalonha tanben es usada la siá grana per de plats de pastissariá e al Pròche Orient es mesclat amb d’autras espècias coma lo curri. Aquò es fach fins a de païses coma Índia. En Occitània es tanben colhida per far de sopas o encara d’autres plats de cosina.

La Redaccion

 

 

Christian Andreu Nasquèt a Barcelona en 1972, estudièt jornalisme a l’Universitat Autonòma de Barcelona e son especialitat es la politica internacionala. Parla uech lengas dont l'occitan. A publicat lo libre Art i Lletres a Horta-Guinardó e a collaborat totjorn amb de jornals catalans, bascos e occitans coma La Veu del carrer, El Punt, Egin, A vòste e Jornalet. Es maridat, a dos enfants, Jana e Roger, e demòra a Reus.