Las terrassas de Yuanyang son, benlèu, una de las òbras pus estonantas de l’’umanitat. Son situadas al sud de China, en una region de coitiu de ris que s’espandís al long de mai de 24 000 ectaras. Son de terrassas coitivadas per la minoritat Hani pendent sègles. Calguèt causir las colors plan e las situar dempuèi lo flume Honghe (a sonque 100 mètres sul nivèl de la mar) fins a las montanhas Ailaoshan, a mai de 2 000 mètres de nautor. E son susprenentas.
Per coitivar lo ris, cal aver de superfícias planas, mas los Hani, una nacion qu’arribèt a las montanhas Ailaoshan fa ja mai de 1 300 annadas, creèron ailà lors vilatges e cambièron los puègs que i avián al torn d’aqueles. Aital podèron aver de noiridura. La resulta ne son las espectaclosas terrassas de Yuanyang, un dels luòcs pus polits de tota la planeta.
Aquelas terrassas son al Yunan, una província chinesa que fa frontièra amb Tibet, Birmania, Laos e Vietnam. Es un airal montanhós e isolat e i demòran mai de 25 etnias e divèrsas religions. Las responsablas de donar la color a aquelas terrassas son las femnas Yi e Hani, e la resulta de lor trabalh es espectaclosa.
Patrimòni de l’Umanitat
Aquestas terrassas foguèron declaradas Patrimòni de l’Umanitat en l’an 2013. Dempuèi alavetz son vengudas un luòc de mai en mai toristic. La visita de las meteissas comença amb l’arribada a Xinjie, una vila montanhosa que foguèt l’anciana capitala del districte.
Per i arribar cal prene un autobús dempuèi ailà fins a la nòva capitala, Yuanyang. Un còp a Xinjie, òm pòt veire ja la primièra terrassa, coneguda amb lo nom de Bada. Aquesta es benlèu una de las pus interessantas de tota aquela region car en naut i a un camin ont òm pòt veire tota la terrassa, plan ampla e que s’espandís dempuèi la montanha fins a una val plan pròcha, coneguda amb lo nom de Terrassa de Douyinshui. D’ailà òm pòt arribar a la Terrassa de Tuguocai, amb de terrassas mendres, fins al vilatge de Qingkou, ont vivon los Hani. Es aicí ont òm pòt observar lors ostals tipics amb forma de campairòl e tanben las celèbras femnas Hani amb de vestits tradicionals.
Una guida sonque còsta entre 40 e 60 yuans (aperaquí 8 euros) e nos pòt menar a travèrs de divèrs camins que crosan mai terrassas fins a lo maine Hani de Jingucun, a mens d’una ora de camin o espepissar totas las terrassas que i al torn de Bada, a mens de doas oras de camin a pè.
Prèp de Jingucun i a un grop de maines plan desconeguts ont òm pòt veire un paisatge tanben plan interessant. Las terrassas al torn de Bada son plenas de color, e òm poirà jamai dublidar aquelas terrassas estonantas de ris dels Hani. Aprés Bada, lo camin contunha fins a la Terrassa de Douyishu, un pauc mendre que la primièra, mas bastida amb un sistèma de bois suls camps de ris qu’ajuda a espepissar los camps inondats. Òm pòt i reposar e desbrembar las inquietuds jornalièras.
Fin finala, la Terrassa de la Boca del Tigre es benlèu la pus polida e espectaclosa. Arriba fins a una granda val en tot crosar dos puègs: òm pensariá plan qu’es dins la boca d’un tigre. Pendent lo ser es quand lo paisatge es pus bèl, las terrassas son inondadas e l’espectacle es gigant. Mas aquel cambiarà segon l’ora del jorn o encara segon la sason. Mas ont demora totjorn sens alend.
Aquelas terrassas foguèron creadas pels Hani. Lors legendas dison que demòran ailà pr’amor que, quand foguèt creada l’umanitat, los Hani sortiguèron de l’embonilh de la granda maire ancestrala Taporang. Los Hani an la siá origina a la val del lac Dianchi, ont foguèron desfachats pels enemics e calguèt migrar vèrs lo sud, a de regions de mai en mai pauras e montanhosas. Las terrassas son la resulta de l’adaptacion dels Hani a las duras condicions localas ont òm sonque pòt subreviure se trabalha plan. Aital podèron cambiar la forma de las montanhas e aquelas donèron de noiridura als Hani. Mas aquò sonque pòt èsser trapat a las Terrassas de Yuanyang.
Un article d’Andrés López*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
Aqueste article es tanben publicat dins Naturaleza Salvaje, un numeric de geografia e l’environament, que Sapiéncia n’a un acòrdi de cooperacion
