Las recentas descobèrta de identificacion de çò que serián los tombèls de doas personas de naut reng social a La Almoloya, en Múrcia, poiriá confirmar que, benlèu, foguèt una societat dirigida per de femnas, çò an dich los cercaires de l’Universitat Autonòma de Barcelona qu’estudièron lors cadavres.
D’efièch, los arqueològs catalans an soslinhat que, çò de mai segur, per rapòrt al grand nombre de joièls trapats dins un d’aqueles tombèls, es que la societat d’El Argar (que durèt entre los ans 2200 e 1550 abans lo Crist) poiriá èsser lo primièr estat de la Mediterranèa occidentala dirigit per de femnas e non pas per d’òmes.
Los dos tombèls apertenguèron a un parelh d’edats que poguèron èsser situadas entre 35 e 40 ans, e dins un d’eles, lo d’una femna, trapèron de desenats de peças d’argent e d’autres joièls, fòrça mai que dins lo tombèl de l’òme.
Una societat de femnas
Aquesta tròba, restacada amb la d’autres tombèls d’El Argar, trobats long del sègle XIX, confirmariá una situacion fòrça inabituala dins lo mond politic de l’epòca de la societat d’El Argar, car fòrça d’aqueles joièls pòdon èsser classificats uèi coma unics e faches sonque per aquelas femnas. Aquò situariá, doncas, aquelas femnas en un luòc fòrça naut dins aquela societat, pas brica comuna dins la Mediterranèa occidentala de l’epòca.
Alavetz, segon aquel tipe de joièls, los cercaires se demandèron s’èra pas possible que de femnas foguèsson estadas las vertadièras dirigentas d’aquela societat antica. La responsa dels arqueològs seriá positiva: “Dins la societat d’El Argar las femnas èran sepelidas amb tota sòrta de joièls mentre que los òmes sonque amb las armas, çò an confirmat los arqueològs. Aquò vòl dire que lo rotle masculin foguèt sonque executiu mentre que lo govèrn de la vila demorava entre las mans femeninas”.
De remembrar que la societat antica d’El Argar existiguèt pendent la dicha Edat de Bronze, e que foguèt una de las primièras societats urbanas d’aquela region europèa amb de frontièras politicas e una tras que clara division sociala e del trabalh. Mai d’una vila ne son uèi conegudas coma El Argar, La Bastida o La Almoloya. El Argar, totun, intrèt en crisi aperaquí en 1550 abans lo crist e desapareguèt de l’istòria europèa pauc puèi.
La Redaccion
Aqueste article serà tanben publicat dins Jornalet, lo primièr quotidian en linha de lenga occitana, amb lo qual Sapiéncia a un acòrdi de cooperacion
