Un nòu e estonant estudi confirma que l’espècia umana pòt atanben percebre d’ondas magneticas cossí fan d’aus, de peisses e encara d’autres organismes coma de bacterias. Segon l’estudi, l’èsser uman a un seisen sens que li permet recebre cerebralament d’ondas magneticas del camp magnetic terrèstre. Maugrat que i a d’animals que las utilizan per s’orientar, ara cal estudiar que ne fan los umans amb aquelas ondas magneticas. Totun, l’estudi demostrèt que l’èsser uman a un nòu sens: la magnetorecepcion.
L’estudi foguèt fach en tot enviar divèrsas ondas magneticas dins una cambra a de voluntaris e estudiar al còp cossí reagissiá lo cervèl uman. La descobèrta es tras qu’estonant pr’amor que jamai èra estat confirmat scientificament fins ara e foguèt realizat per doas còlas que trabalhèron amassa, dels Estats Units e de Japon.
La tròba, dóna d’evidéncias sus cossí d’èsser umans recebon al subconscient d’ondas magneticas terrèstras. Mai d’un scientifics com Can Xie, biofisician de la universitat chinesa de Pequin ja an qualificat la descobèrta coma sensacionala e que còsta de creire” Podiá pas o creire, çò diguèt Xie. Es una vertadièra passa giganta vèrs la confirmacion de l’abilitat umana de la magnetorecepcion. La recèrca contunharà pr’amor qu’esperi poder veire mai recercas scientificas sus aquò pendent lo futur mai pròche”.
L’estudi foguèt fach apuèi estudiar cossí reagissián 26 personas amb d’uelhs barrats dins l’oscurina a d’impulses electrics que manipulavan lo camp magnetic que i aviá dins la cambra: èra cossí lo camp magnetic terrèstre se boleguesse en divèrsas direccions. E los umans reagiguèron vèrs aquelas direccions sens se bolegar.
Solament poguèren percebre cèrtas ondas
Las personas que i aviá dins aquela cambra, totun, solament percebèron divèrsas ondas magneticas. Mas pas totas. La majoritat recebèron d’ondas que venián jos eles. Mas pas las qu’arribavan de senhals que i aviá sus lors caps. Segon los scientifics aquò es plan normal pr’amor que los animals agisson de manièra parièra. Lo camp magnetic es dins la Tèrra e las ondas magneticas arriban pas normalament del cèl. En mai d’aquò, totas las personas que participèron a l’experiéncia èran de l’emisfèri nòrd e cal ara far l’espròva amb d’autras personas de l’emisfèri sud.
“Es estonant descobrir qu’avèm un sens desconegut fins ara, çò diguèt Peter Hore, un quimista de l’Universitat d’Oxford. Ai estudiat cossí reagisson internament las aus e aquò es sensacional”. Totun, un còp descobèrt aquò cal veire ara que ne fa lo cervèl amb aquela informacion magnetica pr’amor qu’aquò atanplan es desconegut.
Segon los cercaires lo camp magnetic foguèt percebut d’un biais natural. Solament las ondas que venián de la part superiora de la cambra foguèron pas ben recebudas pr’amor que son d’anomalias naturalas. Sonque son produsidas dins la natura quora i a un pericle e alara los animals se mòstran inquiets e confuses pr’amor que comprenon pas quala es la fònt. “Es susprenent descobrir qu’avèm un sens e que podèm pas encara ne balhar una explica, çò afirmèt Connie Wang, cercaire de l’estudi d’ondas magneticas de Caltech”.
Ara la còla que faguèt aquel estudi, publicat al numeric eNeuro, soslinhèt que caliá far la quita espròva amb de personas de l’emisfèri sud e veire las resultas. En mai d’aquò confirmèron qu’aquò se debanava pr’amor que los animals qu’an magnetorecepcion an dins de cellulas un mineral magnetic sonat magnetita, trapat tanben dins lo cervèl uman.
Cal far mai d’enquestas per confirmar o pas aquela utilitat umana de la magnetorecepcion. Fins ara es estada identificada la region cerebrala que recep los senhals magnetics. “Mas cal atanben identificar qualas cellulas o fan, çò diguèt Michael Winklhoferm cercaire de magnetorecepcion a La universitat d’Oldenburg, en Alemanha”. Totun, la descobèrta pòt èsser considerada coma estonanta.
La Redaccion
