Segon un nòu estudi publicat al numeric PLOS ONE un nòu estudi fach per d’arqueològs confirmèt cossí moriguèron los romans que demoravan prèp del volcan Vesuvi l’an 79. Aital, las nòvas donadas soslinhèron que l’extrèma calor de l’erupcion provoquèt l’evaporacion dels cervèls e lo trincament dels crans, çò es una mòrt òrra pr’amor de l’explosion literala dels caps de las victimas.
L’erupcion del volcan Vesuvi es una de las mai celèbras erupcions volcanicas de l’istòria. Quora se debanèt, de milièrs de romans que demoravan en de vilas e vilatges (prèp de 12) moriguèron lèu. La consequéncia ne foguèt l’enterrament en de cendre de la vila de Pompeia (benlèu la pus estudiada). Totun, los abitants d’autras vilas, coma Herculaneum encara patiguèron una mòrt pus òrra: l’extrèma calor provoquèt la mòrt per causa dirècta (e literala) de l’explosion de lors caps.
Segon aquel estudi doncas, la vila de Pompeia foguèt pas la soleta vila que patiguèt aquela orribla erupcion del Vesuvi. Ara, una còla d’arqueològs estudièt cossí moriguèron los abitants d’autras vilas e vilatges de la region, coma Herculaenum, situada a gaire quilomètres del volcan. E çò de pièger trapat pels arqueològs foguèt cossí moriguèron los abitants d’aquela vila pr’amor de l’intensa calor qu’entraïnèt l’espet literal de lors caps. E aquò pr’amor qu’Herculaneum èra situada a miei camin dirècte de la lava vèrs la mar.
Una barreja de gas caud, de lava e de cendre
La vila d’Herculaneum foguèt cobèrta en segondas per una barreja de gas caud, de lava e de cendre pauc après l’erupcion del Vesubi. Totes los abitants d’aquela vila moriguèron lèu lèu e la lava conservèt plan d’estructuras complètas e de bastiments amb de centenats d’esqueletas dels abitants de la vila.
Apuèi far un estudi prigond sus cossí moriguèron los abitants d’Herculaneum poguèren arribar a la conclusion que la lava los cremèt lèu. I a d’evidéncias que confirman que los abitants de la vila patiguèron gaire (maugrat çò que se pòt arribar pensar) pr’amor d’aquel tipe de mòrt. Las esqueletas mòstran una lèu evaporizacion dels fluides corporals e una mòrt dirècta causada per l’extrèma calor.
La resulta d’aquel lèu procès entraïnèt que la sang bolhiguèsse, la carn tombèsse e los abitants, fin finala, patiguessen çò que los arqueològs an nomentat coma una “mòrt rapida pr’amor de l’explosion craniana”. Aquel tipe de mòrt foguèt pro òrre; divèrses crans trapats mancan de tròces entièrs que volèron pr’amor de la fòrça que i aguèt dins lo cervèl e lo bolhiment de la sang. Aquela pression provoquèt l’esplet literal dels caps de plusors abitants d’Herculaneum que moriguèron lèu lèu.
E maugrat qu’es una mòrt que pòt arribar semblar òrra los arqueològs volguèron soslinhar que foguèt un tipe de mòrt pro rapida. La causa dirècta e primièra de la mòrt d’aqueles romans venguèt per una evaporizacion totala dels fluides corporals e aquò auriá mòrt los abitants d’Herculaneum en solament de segondas. Los abitants de Pompeia, per rapòrt, patiguèron pus, pr’amor que lor mòrt foguèt pus lenta. E maugrat que totas las mòrts son òrras, “patiguèron brica, çò confirmèron los cercaires que faguèron aquel estudi”. Cossí siá, foguèt una mòrt estonanta.
La Redaccion
