Home ISTÒRIA LA GUÈRRA DEL COTO
LA GUÈRRA DEL COTO
0

LA GUÈRRA DEL COTO

0

La guèrra del Coto foguèt una cuèrta guèrra que se debanèt entre Còsta Rica e Panamà en 1921, ara fa 100 ans. La guèrra se desvolopèt demest los meses de febrièr e març d’aquel an, quand l’armada de Còsta Rica conquistèt lo vilatge de Pueblo Nuevo de Coto, que Panamà considerava coma panamenc. La causa oficiala de la guèrra foguèt la fauta de frontièra entre ambedós païses dempuèi l’epòca coloniala.

La guèrra del Coton se debanèt entre Còsta Rica e Panamà en 1921.

Lèu, l’armada panamenca arribèt a l’airal e rebutèt l’armada de Còsta Rica. A l’autre costat del l’istme de Panamà, pasmens, l’armada costaricana ataquèt e conquistèt lèu los vilatges de Guabito, Changinola e Almirante. La fin de l’accion militara sonque arribariá de la man dels estatsunitencs, qu’envièron lo canonièr USS Sacramento a l’airal per arrestar la guèrra. L’arribada d’aquel vaissèl, a mai, entraïnariá la retirada de l’armada costaricana de la region.

Un nòu tractat internacional

Estats Units obliguèt ambedós Païses a acceptar lo Tractat de White.

Alavetz lo govèrn d’estats Units obliguèt ambedós Païses d’America centrala a acceptar lo Tractat de White, ont ambedoas nacions devián se retirar dels airals conquistats. En 1941, arribariá un nòu tractat internacional qu’establiguèt la frontièra comuna actuala d’ambedós païses; lo Tractat Echandi.

Aquela cuèrta guèrra latinoamericana provoquèt la mòrt de mai de 30 soldats de l’armada costaricana e aperaquí 50 nafrats, del còp que sonque 3 soldats panamencs moriguèron, e demòstra, encara mai uèi lo jorn, l’absurditat de la guèrra, pr’amor que, malgrat los mòrts, cap estat ganhèt res de biais territorial e çò qu’òm podiá aver ganhat en tot parlar a travèrs de la diplomacia internacionala foguèt desvolopat d’un biais militar. Mas aquò, èra çò de pus normal ara fa cent ans, en 1921. Sèm diferents uèi, cent ans aprés, en 2022 ?

La Redaccion

Christian Andreu Nasquèt a Barcelona en 1972, estudièt jornalisme a l’Universitat Autonòma de Barcelona e son especialitat es la politica internacionala. Parla uech lengas dont l'occitan. A publicat lo libre Art i Lletres a Horta-Guinardó e a collaborat totjorn amb de jornals catalans, bascos e occitans coma La Veu del carrer, El Punt, Egin, A vòste e Jornalet. Es maridat, a dos enfants, Jana e Roger, e demòra a Reus.