Es pas abitual de raportar de bonas nòvas restacadas amb l’environament mondial. Mens encara sus la situacion de quina espècia mamifèra que siá. Totun, la populacion de balenas gibosas, que foguèt prèp de l’escantiment pendent los ans 1950, se seriá multiplicada e dempuèi ongan la cal pas pus considerar en situacion critica. Una nòva excellenta per la planeta.
Aital, segon lo darrièr estudi fach sus la populacion de balenas gibosas, tanben sonadas jubartas, dins l’Atlantic Sud, seriá arribada als 25 000 especimens, çò que la situariá luenh de l’escantiment. Un fach estonant pr’amor que, durant los ans 1950, sonque demoravan 450 especimens sus la planeta.
Segon aquò, la populacion de jubartas poiriá ben arribar d’aver lo meteis nombre d’especimens qu’abans lo començament massís de la caça d’aquela espècia, çò es 27 000 especimens. Los cercaires que faguèron aquel estudi creson que poiriá aténher aquel nombre pendent los ans 2030.
Los nivèls dels 14 grops de balenas gibosas de l’Atlantic Sud uèi doncas serián prèp del 93% dels nivèls de l’espècia abans 1830, valent a dire quora comencèt sa caça massissa de part de l’èsser uman. Totun, l’enebicion dempuèi 1986 de lor caça sus la planeta tota auriá fòrça ajudat las jubartas a poder recobrar lor nombre.
10 grops que creisson
La balena gibosa dins l’Atlantic meridional ten uèi 14 grops diferents. D’aquestes 10 mòstran de senhals de recuperacion segon l’Administracion Atmosferica Oceanica Nacionala dels Estats Units. “O podèm veire un an e un autre, çò diguèt María Vazquez, de l’Universitat de Ciutat de Mexic, que participèt a l’estudi. I a mai de joves e mai de pichons e aquò vòl dire que l’espècia contunha d’aumentar sa populacion”.
En mai d’aquò, segon la Comission Internacionala Balenièra, entre 2006 e 2015 la balena gibosa en aquel ocean auriá recobrat mai del 30% de sa populacion a respècte dels tempses anteriors a la caça massissa. Un fach que donariá tanben supòrt a aquel estudi e que tanben demostrariá la bona santat actuala d’aquela espècia marina.
De far aquel estudi, pasmens, foguèt pas aisit, car comptar d’animals liures dins l’ocean es totjorn un afar malaisit. Mai encara quand aqueles mamifèrs migran de centenats de quilomètres jos l’aiga cada annada e solament pòdon èsser agachats quand puèjan a la superfícia per alenar.
Per far aquel nòu estudi, los cercaires aurián estudiat e analisat de milièrs de donadas balhadas per d’avions e de vaissèls, d’ont serián estadas espepissadas las jubartas. En mai d’aquò, tanben aurián analisat divèrsas fònts istoricas e geneticas que farián pensar que l’espècia de la balena gibosa auriá pas perdut de diversitat genetica, un fach tras que positiu per una espècia animala e aquò auriá plan ajudat aquela espècia a se desvolopar fins als nivèls actuals.
Una nòva plan bona e que fa pensar qu’encara i poiriá aver d’espèr per la planeta quand l’èsser uman fa çò que cal e pas çò de contrari. L’estudi es estat publicat dins la revista numerica Royal Society Open Science.
Un article de Christian Andreu*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
Aqueste article serà tanben publicat dins Jornalet, lo primièr quotidian en linha de lenga occitana, amb lo qual Sapiéncia a un acòrdi de cooperacion
