L’Animisme de la nostra enfança.
Quand sèm pichons, sèm animistas. Lo mai pichot reconeis instintivament la personalitat, l’ èstre, mesme dels objèctes inanimats. Tot es vivent.
Lo mai pichot reconeis tanben instintivament la nòstra natura partejada amb los altres animals (mai tard negada per la màger part dels adultes, pervertida per l’especisme de la societat dels nèstres jorns, especisme renforçat pels sègles de religion dominaire e del cartesianisme que soslinha aquel domeni).
Lo pichot animal uman es confortat per de peluches, las formas de mantuns animals, que, pel pichot, son sos amics vivents.
Cada bon parent qu’aima son enfant o sap. Los melhors parents educaràn lors enfants dins los principis de compassion e de respecte per la vida e pers totes los que vivon.
L’animisme d’enfança es respectat dins las festas japonesas dels mainatges, e-n-es un òme de letras en particular, plan estimat al Japon, Lafcadio Hearn (https://diunegre.com/2017/07/05/lo-mestre-de-la-fantasia-japonesa-lafcadio-hearn/), que cal precisar per causa del materialisme non reduccionista que nos interessa.
L‘Evolucionista Hearn e lo “nalt” bodhisme.
Lo darwinista Hearn èra força interessat pel bodisme, tanben abans son arribada al Japon. Al Japon devenguèt mai interessat pel nalt bodisme, qu’apren pas la reincarnacion tipica de la religion populara, mas la doctrina fondamentalament materialista de la renaissença e l’unitat de totes los fenomèns (dharmas).
Es verai que Hearn nega lo materialisme, coma los bodistas tanben, mas aquò es explicat per l’associacion del terme – per la majoritat, e materialistas e lor oposicion – amb lo reduccionisme e lo mecanisme. Hearn es pasmens un vertadièr materialista, coma es tanben lo Boda. D’efièch, un vertadièr materialista deu s’oposar logicament al mecanisme e al reduccionisme pr’amor qu’aqueles son ne scientifics nimai en acòrdi amb l’etologia modèrna. L’ancian materialisme èra utiu per combatre lo teisme occidental del sègle XVIIen, mas aquò es uèi anacronic.
Hearn desvolopa sa filosofia d’unitat e de renaissença dins un nombre de tomes qu’acompanhan sos contes e sas descripcions culturalas. Dins Kokoro: The Heart & Soul of Japan vesem son mai elaborat precis del nalt bodisme, “On the Idea of Pre-existence.” Dins Kotto: Cobwebs bala sa filosofia a de situacions divèrsas, coma “A Drop of Dew” e “Moon Desire.” Fa çò de meteis dins la colleccion Gleanings in Buddha Fields, coma lo classic “Dust.” Son evolucionisme e saber scientific s’interroga dins son expausada de las “Questions darrièras” de Herbert Spencer dins The Romance of the Milky Way, e dins l’article “Metempsychosis” dins la colleccion Fantastics & Other Fancies (escricha abans son arribada al Japon), contempla la possibilitat de l’existéncia dels univèrses parallels e observa la veritat fondamentala que los particles que nos fason son estats dins los còrs de millions d’èstres abans nosautres, e i seràn tanben aprèp las nòstras mòrts.
Hearn a pasmens una granda umilitat a regard del cosmos, e nos ditz totjorn que tot qu’escriu es pus res qu’especulatiu. (contunharà)
Anthony Walker*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
