Home ISTÒRIA LO DARRIÈR ESPÈR DE CONSTANTINÒBLE (1)
LO DARRIÈR ESPÈR DE CONSTANTINÒBLE (1)
0

LO DARRIÈR ESPÈR DE CONSTANTINÒBLE (1)

0

En 1402, aprés la desfacha contra los timurids a Ankara, l’Empèri otoman dintrèt dins un periòde d’interègne que durèt fins a 1413, quora lors territòris foguèron amassats per Mehmed I. Alavetz se demostrèt una granda capacitat de regeneracion dels turcs. La conquista dels Balcans e Anatolia èra pas totalament finida. Los estats eslaus e romaneses avián pogut profiechar l’invasion de Tamerlan per atacar definitivament lor mai grand enemic.

L’Emperaire Segismond.

Una granda partida de lors territòris èra jos contraròtle dirècte o indirècte del sultan que, d’un autre costat aviá lo supòrt de plusors emirats turcs semindependents a Asia Menor. L’ancian empèri bizantin èra redusit dempuèi fasiá de sègles a la vila de Constantinòble e paucs territòris residuals isolats un pauc mai enlà de la capitala.

D’estats enemics pertot

Èra logic doncas d’aver pas pro sòus per la pròpria defensa e la sieuna subrevivéncia dependiá mai de la diplomacia dirigida vèrs totes los païses vesins. D’un costat i avián los estats maritims italians : Venècia e Gènoa amb lors intereses comercials dins la Mar Egea e la Mar Negra. Apuèi i aviá mai d’un pichon emirat turc semindependent a Anatolia e pas encara integrats a l’empèri otoman.

L’empèri otoman pendent lo sègle XV.

Fin finala, i avián los estats romaneses e eslaus mai flacs e redusits que mai per la menaça otomana. La religion ortodoxa èra çò que los amassava a Constantinòble. A mai, lors ambicions politicas èran totjorn desparièras de las dels bizantins que, pendent de sègles avián vist cossí lor territòri veniá eslau.

En 1422 los otomans capitèron pas, mercés al supòrt bizantin a Mustafa, Fraire del sultan Murad II. Aquò provoquèt una breva guèrra de sucesion. Èra solament al nòrd ont i podiá aver un contrincant pro digne per los otomans :- lo Reialme d’Ongria, dirigit pel cap d’estat mai important de l’Euròpa de l’epòca; lo quite emperaire Segismond, de la dinastia dels Luxemburg e que, a mai de la corona de Sant Esteban –Ongria e Croàcia -, aviá tanben la de Boèmia ont los ussitas avián provocat una pèrta de sous plan grana al tresaur imperial.

La situacion de l’emperaire Segismond èra plan complèxa car èra al mièg del mond occidental. Al Sant Empèri Roman Germanic. Mas atanben a las pòrtas dels Balcans. Foguèt lo quite Segismond que provoquèt la conquista de Serbia pels otomans amb una expedicion aprés la batalha de Kosova, en 1389. E foguèt alara que los otomans venguèron una poténcia egemonica als Balcans.

Michal Čukan

*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.

Christian Andreu Nasquèt a Barcelona en 1972, estudièt jornalisme a l’Universitat Autonòma de Barcelona e son especialitat es la politica internacionala. Parla uech lengas dont l'occitan. A publicat lo libre Art i Lletres a Horta-Guinardó e a collaborat totjorn amb de jornals catalans, bascos e occitans coma La Veu del carrer, El Punt, Egin, A vòste e Jornalet. Es maridat, a dos enfants, Jana e Roger, e demòra a Reus.