L’ÍNDIA JA A 11 LENGAS CLASSICAS
Dempuèi ongan Índia ja a 11 lengas classicas. Cinc nòvas lengas aguèron la categoria de classica après cambiar las nòrmas sus qué èra una lenga « de tradicion classica » e que fins ara sonque amassava cinc lengas e pro. Mas un Comitat d’Expèrts Lingüistics foguèt d’acòrd a l’ora de cambiar las nòrmas per classificar aquelas lengas pr’amor « qu’èra plan malaisit de provar una tradicion literària originala de sègles en las lengas mai ancianas ».
Per ansin, lo primièr ministre Narendra Modi aguèt una reünion amb de dirigents bodistas per comunicar, qu’après una decision del Conselh de Ministres, èra estat acordat que lo Pali – una lenga de l’estat de Bihar (nòrd-èst d’Índia) que s’escantilhèt al sègle XVIIIn – aguèsse tanben l’estatut de lenga classica d’Índia.
Tot aquò arribèt après se conéisser que lo Conselh de l’Union acordèsse balhar l’estatut de lenga classica a cinc nòvas lengas indianas, dont lo marathi e lo bengali, e que tanben foguèt la resulta de cambiar las nòrmas que fins ara obligavan totas las lengas que volián aver aquela categoria d’aver una tradicion literària originala. Mas aquò, èra plan criticat dempuèi fa annadas.
Una causa plan malaisida de demostrar
Fins ara en Índia una lenga sonque èra considerada classica se se podiá demostrar qu’èra una lenga originala e qu’aviá una tradicion de sègles. Mas, aquò èra plan malaisit de demostrar pr’amor que totas las lengas ancianas s’empruntavan l’una a l’autra, e recreavan los tèxtes a lor biais. Pasmens, podián pas ganhar aquela categoria malgrat i aver de pròvas arqueologicas, istoricas e numismaticas tangiblas.
Lo Comitat d’Expèrts en Lingüistica compren de representants dels Ministèris de l’Interior, de la Cultura e cinc expèrts lingüistics e es presidit totjorn pel president de l’Acadèmia Sahitya. Los critèris ja foguèron cambiats en l’an 2004 quand lo tamil tanben foguèt declarat lenga classica e en 2005 quora foguèt lo cas del sanscrit. Fins a 2005 una lenga per èsser classificada o reconeguda de biais oficial coma una lenga classica deviá aver una antiquitat nauta dels primièrs tèxtes a mai d’una istòria enregistrada en un periòde de 1500-2000 ans, un còrs de literatura o de tèxtes antics.
Mas la realitat es que, après generacions e generacions, desenats de lengas plan ancianas d’Índia daissavan d’èsser originalas pr’amor que manlevavan de paraulas d’autras comunautats malgrat qu’èran lengas classicas pr’amor que son plan desparièras de las lengas parladas uèi lo jorn en aquel estat asiatic.
Ça que la, i aguèt fòrça demandas d’estatut classic per fòrça lengas e pr’amor d’aquò lo Comitat d’Expèrts en Lingüistica aguèt una reünion en julhet d’ongan per revisar las nòrmas e critèris que definián una lenga classica. Après aquel cambiament las lengas marathi, bengali, assamés, pali e prakrit aguèron la nòva categoria de lengas classicas en Índia. Cal rebrembar que dempuèi 1947 e fins a 2024 índia sonque considerèt coma lengas classicas sièis lengas ; lo tamil, lo telugu, lo malaialam, lo kannada, lo sanscrit e l’odia.
La Redaccion
Fotografia principala: Biswarup Ganguli/CC
