En 1823, ara fa 200 annadas, foguèt signat lo Tractat de Moultrie Creek, que balhava la tèrra de l’interior de l’estat de Florida a divèrses grops indigènas americans aprés provocar la sieuna fugida de las sieunas tèrras ancestralas en aquel estat. Lo tractat confirmèt que la nova resèrva indigèna demorava pels indigènas, malgrat que, annadas puèi, foguèron tornarmai raubadas de lors proprietàris legitims.
Demest las tribús indigènas que signèron aquel tractat i aviá los Creek a mai de divèrsas tribús pus pichonèlas coma los Yamasee e encara los Yuchi, qu’èran estadas aliadas del govèrn colonial espanhòl pendent las guèrras qu’aquel estat europèu desvolopèt contra Anglatèrra al sègle XVIIIen. Per mercejar la sieuna ajuda lo govern espanhòl lor balhèt una proprietat de tèrra plan granda que lo govern estatsunitenc volguèt pas reconéisser pendent lo començament del sègle XIXen.
L’arribada dels estatsunitencs
Aquelas tribús indigènas autoctònas demoravan a l’epòca en un territòri plan màger situat entre los estats de Florida e Georgia. Pasmens, l’arribada de mai e mai colons blancs de parla anglesa pendent lo començament del sègle XIXen – quora aquel territòri daissèt d’aperténer a l’estat espanhòl pr’amor que foguèt envasit lo territòri de Florida per l’armada estatsunitenca en 1818, malgrat qu’oficialament Florida demorèt espanhòla fins a l’an 1821 – provoquèt l’ataca dels indigènas per se defensar dels colons estatsunitencs e una guèrra contra lo govèrn d’aquel país.
Après la compra de Florida de biais oficial pels Estats Units los indigènas demorèron isolats e sense cap ajuda exterior e aquò menariá a la sieuna desfacha posteriora – a mai d’un inferioritat militara evidenta -. La desfacha finala indigèna arribariá en 1823 quora lo govèrn de Washington causiguèt enviar tanben als seminoles a l’interior de Florida en una resèrva e aquò menèt a la signatura obligada del Tractat de Moultrie Creek.
Lo Tractat foguèt signat en Moultrie Creek, al Fòrt de Sant Agustin en setembre de 1823. 425 Seminoles dirigits per Neamathla, un cap Mikasuki, signèron lo tractat en representacion de divèrsas nacions indigènas americanas que fins al moment avián demorat en Florida.
Segon aquel tractat los seminoles e d’autras nacions indigènas devián demorar jos la porteccion dels govèrn dels Estats Units e abandonar la demanda de las sieunas tèrras tradicionalas al territòri de Florida. Lo govern estatsunitenc, pr’amor d’aquò, lor balhariá una resèrva de sonque 16.000 quilomètres cairats.
La nòva resèrva indigèna seminòla s’espandissiá entre la vila d’Ocala e Tampa Bay mas luenh de la còsta. Aital lo govèrn estatsunitenc arrestèt lo comèrci entre aquelas nacions indigènas e l’illa de Cuba e Bahamas. Neamathla e d’autres caps indigènas, totun, gaudiguèron dels sieus vilatges tradicionals prèp del flume Apalachicola.
Segon lo meteis tractat, lo govèrn estatsunitenc demorava obligat a protegir als seminoles se i aviá de patz. En mai d’aquò, èra obligat a lor balhar de bòiras, e d’elevatge a mai de lor pagar d’argent e de noiridura pendent un an per subreviure dins la nòva resèrva. En mai d’aquò, lo govèrn de Washington demorava tanben obligat a pagar 5.000 dolars annadièrs pendent 20 ans e una escòla.
Los seminoles devián daissar als estatsunitencs de bastir de rotas de crosavan la resèrva e tornar los esclaus negres fugits. Val pas dire que cap d’aquelas condicions foguèt complida per part estatsunitenca e aquò obliguèt als indigènas a tornar a se revoltar se volián subreviure a la famina. En 1842 una granda majoritat d’aqueles indigènas foguèron enviats tornarmai a l’oèst del flume Mississipí e en 1858 demoravan mens de 200 indigènas dins aquela reserva, quora finiguèt la tresena e darrièra guèrra entre la nación seminola e los estatsunitencs. E la resèrva finiguèt la sieuna existencia de manièra oficiala.
La Redaccion
