La figura del faraon foguèt la pus sacrada a l’antica Egipte car èra lo filh del Solei. Parlava amb los dieus, provocava pluèja e la creissença del flume Nil. Era lo Maat, la vertat divina, l’òrdre de tot. Lo contraròtle de tot aquò passava de paire a filh mas totjorn d’òme a òme. Puèi se n’anava al mai enlà per i trapar Osiris.
Pasmens, en l’an 1.479 abans lo Crist, moriguèt Totmèsis II e puèi lo sieu filh, mas arribèt lo faraon Maatkare. La siena tòmba demorèt mièi sepelida, e los egiptològs i trobèron pas cap momia. Los ieroglifics avián patit una ataca e lo nòm foguèt perdut per milièrs d’ans. Totun, mai de 3.000 ans puèi, los cercaires descobriguèron que Maatkare, foguèt una femna.
E lo sieu nòm foguèt lo de la primièra faraona ; Hatshepsot. Una faraona que conquistèt lo poder sus la Nauta e la Bassa Egipte, un fach jamai abans debanat en aquel país. Hatshepsot foguèt la femna pus poderosa que jamai visquèt al Nil. Après la mòrt del sieu marit, Totmòsis II, foguèt faraona almens durant doas decadas e fins que lo sieu filh arribèt a èsser major d’edat.
Una faraona a Egipte
Ja i aguèt de regentas egipcianas abans de Hatshepsot. Mas tre lo segond e lo seten an del sieu regne venguèt faraona. Foguèt lo faraon Maatkare. L’eretièr foguèt totjorn al tron, al sieu costat. Mas lo poder demorariá sonque en las sieunas mans.
Uèi i a tres còlas d’arqueològs qu’estudian los monuments que ne parlan. De cercaires poloneses assajan de tornar a bastir lo sieu temple funeràri en Deir el-Bahari. Los arqueològs franceses tornèron a bastir la sieuna Chapela Ròia. E los estatsunitencs assajan de comprene l’escritura del temple de Medinet Habu. Mas totes an una tòca comuna ; tornar per justícia l’istòria de Hatshepsot.
L’arribada de la dinastiá tebana a Egipte se debanèt sonque 50 ans abans. Los princes tebans desfachèron los icsòs arribats un sègle abans a Egipte. Lor rei es Ahmose, puèi divinizat tanben coma faraon. Ahmosis I gobernèt 25 ans e daissèt lo tron al sieu filh, Amenhotep I, amb una Egipte unificada. Mas Amenhotep aguèt pas cap filh per lo nomenar faraon e pr’açò arribèt Totmòsis I, mòrt en l’an 1.504 aC. Totmòsis foguèt lo paire de Hatshepsot. Tanben lo de Totmòsis II , lo fraire de Hatshepshot e tanplan lo sieu marit.
Amb eles Tebas venguèt lo capluòc d’Egipte. E Amon, lo dieu local de Tebas, lo pus grand dels 500 dieus agipcians. E lo sieu temple lo màger temple de l’antica Egipte. Hatshepshot, per contrarotlar melhor los prèires d’Amon e tanben als foncionaris, confirmèt qu’Amon èra lo sieu paire e venguèt una faraona mitologica. Perqué aquò faguèt e cossí foguèt acceptat pels prèires es l’istòria que los arqueològs vòlon ara descobrir.
Una granda maire
Hatshepsot foguèt una bona maire. Mas trinquèt l’òrdre divin e lo vejaire dels prèires. Pasmens coneissiá plan lo vejaire dels meteisses e amassèt un grop d’afogats al sieu torn. Tanben après venir faraona foguèt prudenta. Aital es demorat en d’estatuas e retraches de la meteissa.
De’n primièr lo faraon foguèt representat coma una femna, amb de sens. Puèi, e pauc a cha pauc, la sieuna imatge cambièt. Venguèt vestida sonque amb lo davantal masculin reial. Los sens venon pus pichons e l’espatla pus dura. Fin finala, aguèt tanben de barba e venguèt un òme, un faraon.
Mas tanben volguèt que la sieuna filha Neferure venguèsse tanben eretièra, e lo sieu filh faraon ; caliá maridar Neferure amb Totmòsis III. Pr’açò declarèt que Neferure èra la femna del dieu Amon quora encara èra un enfant. Dempuèi alara aquel títol divin sonque aguèt de femnas, futuras femnas del faraon. Neferure coneissèt jamai Totmòsis III, lo següent faraon. E Neferure se n’anèt de l’istòria egipciana antica per totjorn. Benlèu moriguèt jove.
Hatshepshot capitèt a l’ora d’enviar una expedicion reiala a Punt en 1.470 abans lo Crist. I envièt cinc vaissèls que tornèron amb d’encens après cinc ans de viatge. E la faraona venguèt tranquilla pr’amor que ja aviá tot lo poder e l’empèri demorava ric.
Punt se trobava en Somalia o Eritrèa. Tornèron amb d’encens, de mirra, de pèls, de minerals estonants e d’evòri. Tanben de girafas, de leopards, de rinocèros. Tot es demorat sus los murs del temple d’Amon. Tanben lo prince de Punt, un ancian amb la sieuna femna grassa. Los vaissèls son de fusta. Los monins jògan sus los meteisses. Los marinièrs mena de mirra…
Lo Nil recebèt un tresur d’encens. Tanben de pantèras, d’uòus e plomas d’estruci, de banas d’elefant. Lo faraon Maatkare enviarà tot lo tresaur al temple d’Amon. Es l’epòca del comèrci qu’entraïnarà una Egipte pus rica e que demostrarà que los dieus aiman plan lo país.
Es vertat que lo regne d’Hatshepsot foguèt pacific e las frontièras seguras. Que s’i bastiguèron de nòvas bastidas e que las colhitas foguèron bonas. La populacion d’alara èra d’aperaquí 3 milions d’abitants. Las imatges que demòran fan pas pensar que dengun volguèsse se revoltar contra un faraon nascut femna.
Totun, en 1.458 aC lo faraon Maatkare despareis. Totmòsis III ven faraon e pendent lo sieu regne arribèt l’iconoclastia qu’entraïnèt escafar la memòria de Maatkar/Hatshepshot. Totas las escrituras, ieroglifs e estatuas amb aquel nòm despareisson per totjorn. Tanben se debanèt aquò al temple de Deir el-Bahari. Totas ? Pas totas car n’i aguèron qualcunas que subrevisquèron fins a uèi lo jorn.
Un faraon femenin foguèt considerat coma la guèrra contra maat, l’òrdre divin. Foguèron los prèires o benlèu lo meteis Totmòsis III, que volguèt soslinhar que sonque el foguèt lo faraon que dirigiguèt 17 campanhas contra Asia e que fins alara èra estat dublidat pr’amor d’una femna ?
Los arqueològs uèi creson que lo nòm aviá un poder magic a l’antica Egipte. Se i aviá pas cap nòm la persona existissiá pas. Pasmens, malgrat qu’o assagèron, capitèron pas. Lo nòm d’Hatshepshot despareguèt pendent 3.000 ans, mas la sciéncia actuala tornèt a lo far viure tornamai. Mai encara quora ela foguèt la primièra faraona de l’empèri egipcian. Una femna que venguèt puèi òme e atanben faraon.
La Redaccion
