Rhipidoglossum pareense es la nòva espècia d’orquidèa e es endemica de las montanhas de l’oèst d’Usambara e South Pare, al nòrd-èst de Tanzania. Es una espècia qu’abans èra estada classificada dins lo genre de Margelliantha e qu’a coma caracteristicas pròprias e singularas lo sieu redusit abitat e flors, çò confirmèt Andreas Hemp, de l’Universitat de Bayreuth. Hemp e Phil Cribb, dels Jardins Botanics Reials de Kew, ne foguèron los descobridors.
Segon aqueles scientifics “totas las espècias de l’èst african de margelliantha son estadas classificadas tornarmai dins lo grop de Rhipidoglossum pr’amor d’un estudi plan mai prigond del sieu ADN”. Per aqueles cercaires, çò que definís, mai que mai, l’orquidèa Rhipidoglossum pareense es qu’es una planta plan pichona, que fa sonque qualcunes centimètres de nautor, a mai de las sieunas tras que polidas flors blancas.
Una flor plan bèla
Los cercaires tanben confirmèron que las flors de Rhipidoglossum son plan mai pichonas que las d’autras espècias pròchas coma Rhipidoglossum leedalii. E la siá color es plan mai compacta, en tot semblar gaireben un liri de la val.
A mai d’aquò, Rhipidoglossum pareense sonque demòra a l’oèst de las montanhas d’Usumbara e la region de South Pare. Es doncas una flor que solament pòt èsser trapada en de luòcs montanhoses. Benlèu pr’açò es una flor plan cuèrta que viu en de forèsts de mai de 1.500 mètres de nautor. Los arbres, ailà, sonque arriban als 10 mètres de nautor e son cobèrts amb de mossa, de falguièras e d’orquidèas.
Pels cercaires que la classifiquèron coma una nòva espècia d’orquidèa, Rhipidoglossum pareense subrevisquèt sonque pr’amor de las condicions climaticas plan singularas del luòc ont demòra. “Lo clima que i a en las montanhas de Pare es plan umid, a mai de un luòc amb fòrça nèbla. I a mai de 1.000 mm de pluèja annadièra e aquò entraïna un nivèl d’umitat pròche al 94% pendent tot l’an “.
D’un autre costat, la mejana de temperatura del luòc ont viu aquela flor es de 15,7 º C. La temperatura minimala es de 8,7 ºC e la maximala de 29 ºC. “E, pr’amor d’aquela nauta umitat, çò apondèron los cercaires, lo tronc e brancas dels arbres d’ailà son totjorn cobèrts amb de mossa (fins a un 60% dels arbres) mas tanben d’epifitas vascularas (fins a un 10%)”. La descobèrta es estada publicada al numeric Kew Bulletin.
La Redaccion
