Al pargue nacional de Kafue, en Zambia, al sud geografic african, i a una de las resèrvas pus importantas de fauna naturala de la region. Es crosat per lo flume Kafue, e s’espandís al long de paluns mas tanben de savana seca. Ailà i a d’antilòps, de buffles, d’ipopotams, de leons, de licaons… e tanben d’oricteròps.
L’oricteròp es un animal nuechenc que cerca totjorn de termitas per se noirir. Pòt èsser espepissat pas luenh dels termitièrs en tot bastir de tunèls. Lo mòrre es long mas sembla mai lo d’un pòrc. Las aurelhas son plan grandas e a d’arpas dangierosas. Es un animal brica comun e pr’amor d’açò considerat estranh. Lo pelatge es brun e a la sieuna origina es la província del cap, en Africa del Sud.
Amb aquelas poderosas arpas l’oricteròp ataca lo termitièr per puèi devorar las termitas. La sieuna longa lenga (fins a 30 cm de longor) daissarà pas cap sortida a las termitas. Se es atacat per las termitas pòt barrar lo nas per arrestar l’ataca d’aqueles insèctes. E finirà pas fins a la fin de totas las termitas del termitièr.
L’oricteròp es de la familha dels Tubilidentats. Lo nòm anglés, Aardvark a coma origina l’afrikaans, e vòl dire pòrc de tèrra. Al sègles XIX los cercaires cresevan que l’oricteròp aperteniá a la familha dels formiguièrs mas uèi es conegut qu’es mai familha dels elefants, los dugongs e los damans.
Una dièta insectivòra totala
L’oricteròp a coma noiridura principala de termitas e de formigas. Mas encara es pas pro estudiat pr’amor qu’es nuechenc. Es classificat coma espècia pas menaçada. Sonque es atacat per de leons e d’iènas e viu dempuèi lo Sahara fins a Africa del Sud. Pòt viure en plusors environaments.
En estats coma Benin es caçat per la sieuna carn e los òsses son usats per la medecina tradicionala. Aquò tanben es una granda menaça per l’espècia e plusors cercaires ne demanan ja una màger proteccion mondiala. Abans que siá tròp tard.
Los tunèls de l’oricteròp son plan positius per l’ecosistèma ont demòra. Los traucs fachs sonque son usats una nuèch e pro e son tanben plan utilizats per d’autres animals. Pòdon arrivar a far entre 2 e 3 mètres de longor. Al fonz i a una cambra circulara. I pòdon aver fins a 8 entradas e sortidas.
Los joves oricteròps son adults als 6 meses de vida e alavetz se’n van de la tuta mairala per demorar independents. Es alara que pòt bastir de tunèls de mai de 10 mètres de longor e fins a 6 mètres jos la superfícia terrèstra. Se arriba un dangièr pòt lençar de tèrra dins lo tunnèl per arrestar l’entrada del predator.
Los tunèls amb de cambras terrèstras temporalas de l’oricteròp son utilizadas tanben pels facochièrs mas tanben per las iènas. De còps i a una ièna que i viu pendent lo jorn e l’oricteròp pendent la nuèch. Tanben son d’estructuras plan aimadas per de lèbres, d’eiriçons, d’esquiròls terrèstres, de mangostas, de sèrps e de machòtas. De tunèls que pòdon ajudar a subreviure plusors animals quand i a fòc.
De plantas coma Cucumis humifructus, amb de fruchs sosterrans sonque pòt se reproduire plan amb l’ajuda d’un oricteròp. Quora son manjadas, la grana es daissada aicí e ailà. E l’espècia vegetala pòt s’espandir. Benlèu son manjadas pr’amor qu’an fòrça aiga dins. Costuma estranha per un insectivòr, mas reala. E vosautres, n’avètz jamai vist un ?
La Redaccion
