Segon un navèth estudi los umans modèrnes se son mesclats dab mantua espècia d’ominins arcaïcs. Los papús, en particular, que deven dinc a un 5 % deu lor genòma aus denisovans, un grop hrair deus Neandertalians dont las rèstas son pas estadas identificats qu’en Siberia e en Tibet.
En çò deus papús, l’ADN de denisovan qu’afècta hèra e sistematicament las cellulas immunitàrias e los procediments ligats au sistèma immunitari potenciaument pertinents entà l’evolucion, segon de navèras recèrcas. Que se sap que los umans modèrnes se son crotzats dab neandertalians, deus denisovans e dilhèu d’autes ominins arcaïcs. Mentre que se pensa que populacions de neandertal geneticament similaras an contribuït, haut o baish, au 2 % deus genòmas non africans, l’introgression denisovana qu’ei estada observada coma estant mei variabla.
En particular, l’ascendéncia denisovana que representa dinc a un 5% deus genòmas deus pòbles autoctònes de las islas d’Asia deu Sud-èst e d’Austràlia. En mei, aqueths compausants que presentan ua pregonda divergéncia dab lo genòma de referéncia d’Altai denisovan, hornint pròvas solidas de l’ocurréncia de multiples eveniments d’introgression denisovana pendent lo temps e l’espaci.
Ua mescla de denisovans e neandertalians ?
Entà compréner mélher l’importància d’aquera contribucion genetica, la cercaira de l’Universitat de Melbourne, Irene Gallego Romero, e los sons collègas qu’an recercat los genòmas de 56 individús papús entà véder si portavan sequéncias d’ADN denisovan o neandertal, puish an predit com aqueras sequéncias poirén afectar lo foncionament de diferents tipes. de cellulas.
Sus la basa de l’emplaçament de sequéncias non umanas, los autors qu’an descobèrt qu’en çò deus papús, l’ADN denisovan – mes pas l’ADN neandertalian – que sembla afectar hèra e sistematicament las cellulas e foncions immunitàrias. Tèstes suplementaris cellulars qu’an confirmat que las sequéncias d’ADN denisovan regulavan plan los gèns, aumentant o diminuïnt la lor expression d’ua faiçon qui poiré afectar la faiçon dont las gents reagissen a las infeccions.
“Que mostram que non solament l’ADN neandertalian, mes tanben l’ADN denisovan qu’ei plan susceptible de contribuar a l’expression deus gèns dens las populacions umanas”, qu’a declarat Davide Vespasiani, de l’Universitat de Melbourne. “De navèras validacions que revelaràn si aqueths efèits son principaument de tipe cellular. especific o coherent d’ua cellula a l’aute.
“Ua partida de l’ADN denisovan qui a persistit en çò deus papús dinc a uei lo dia e jòga un ròtle dens la regulacion deus gèns implicats dens lo sistèma immunitari”, qu’a ajustat lo Gallego Romero. “lo noste estudi qu’ei la prumèra lutz sus l’eretatge foncionau de l’ADN denisovan dens los genòmas deus umans d’uei.
Los resultats suggereishen que las sequéncias d’ADN denisovan an modificat la responsa immunitària deus prumèrs umans modèrnes vivent en Navèra Guinèa e las islas vesias, los ajudant potenciaument a s’adaptar au lor environament locau. “Los nostes resultats suggereishen que los allèles denisovan dens las populacions umanas modèrnas son egaument susceptiblas de participar activament dens los procediments de regulacion deus gèns, en particular los qui se debanen dens las cellulas ligadas au sistèma immunitari », qu’an declarat los cercaires ” E aquò es raonable entès descobertes recentas d’un estudo del genoma dels habitants de Taiwan, Filipinas, Islas Salomon e Vanuatu.”
“Maugrat qu’ua validacion experimentau suplementària de las nostas observacions ei de besonh entà caracterizar l’impacte a l’escala deu d’introgression arcaica, los resultats que parlen d’ua contribucion potenciau de variantas denisovanas aus fenotipes ligats au sistèma immunitàri deus prumèrs umans modèrnes de la region, favorizant potenciaument l’adaptacion a l’environament locau». Los resultats de l’estudi apareishen dens la revista PLoS Genetics.
La Redaccion
