LA LENGA MAIRE
Trapar cossí evolucionèron las divèrsas lengas de la planeta es un camin brica aisit. Mas se pòt arribar a far. Los darrièrs estudis an coma conclusion la descobèrta d’un camin evolutiu pas esperat: semblariá èsser que lo lengatge uman, a mai de nòstra espècia, auriá coma origina e luòc de naissença lo meteis luòc, Africa. E l’eveniment se debanèt fa milièrs d’annadas.
Per ansin, Quentin Atkinson e una còla de scientifics assagèron de descobrir cossí evolucionèron los fonèmas, aqueles pichons tròçes de son que i en una frasa e qu’ajudan a donar sens a las pròprias paraulas entre elas. La tòca de l’estudi èra pas arribar fins a l’origina de las lengas umanas mas l’estudi menèt vèrs aquela direccion. Lo responsable geografic ne foguèt Africa.
“Uèi i a mai de 6 000 lengas al mond e totas an un ancessor comun african, çò diguèt Atkinson. Aquò vòl dire que totas an la meteissa origina e que totes los umans avèm, òc, una lenga mairala pròpria”. Pr’amor que, segon aqueste nòu estudi lo lengatge e los gèns evolucionan de manièra pròcha e doncas los metòdes e teoria de la lingüistica mas tanben de la biologia pòdon s’intercambiar.
L’evolucion de las lengas
Segon aquò, la còla de scientifics d’Atkinson confirmèt que los umans, quora comencèron a s’espandir per la planeta per colonizar nòvas regions ont viure, comencèron a perdre diversitat fonetica e las lengas comencèron tanben a evolucionar. Cada nòva ondada migratòria aviá amb ela diferéncias lingüisticas nòvas.
A mai, las lengas africanas an mai sons que d’autras lengas d’autres continents. Los cercaires qu’aquò estudièron causiguèron los fonèmas de 504 lengas parladas uèi al mond dont de lengas indigènas del Pacific mas tanben a America e Africa. Totas aquelas qu’an un nombre mendre de sons son las d’America del sud e las de las illas de l’ocean Pacific. “Se la lenga primièra se formèt en Africa sèm totes una familha culturala a mai de genetica, çò afirmèt Atkinson. La pròva qu’en de populacions pus pichonas son utilizats mens sons fasiá sospechar que benlèu i aguèt una lenga primièra, mairala, e que podiá venir plan d’Africa”.
Segon aquela recerca, la diversitat genetica mas tanben lingüistica d’una populacion màger ven pus pichona quand aquela forma una populacion tanben mai pichona per s’espandir. E doncas los airals colonizats fa pas gaire an de lengas amb mens de fonèmas. Mas als luòcs ont la vida umana s’i desvolopèt dempuèi fa de milièrs e milièrs d’ans las lengas an fòrça mai fonèmas utilizats, cossí se debana al centre del continent african.
Segon aqueles cercaires, cal ara estudiar mai aquesta nòva teoria lingüistica e tanben lo possible declin dels fonemas amb l’espandiment de l’espècia umana. De cambiaments lingüistics que pòdon pas èsser explicats, çò diguèron, pr’amor de cambiaments demografics o d’autres factors locals. E pr’amor d’aquò, arribèt aquesta nòva ipotèsi sus l’origina primièra de las lengas umanas actualas al continent african.
La Redaccion
