LA GRAMATICA OCCITANA DE JACME TAUPIAC
Jacme Taupiac es un lingüista occitan. Foguèt responsable de l’Institut d’Estudis Occitans e a organizat de multiples corses de Lenga e Cultura Occitanas a la Facultat de Letras de l’Institut Catolic de Tolosa e foguèt professor de Lenga a l’Institut de Montalban. Pendent vint ans foguèt redactor de la revista L’OCCITAN. A publicat mai de vint libres consacrats a la Gramatica e l’Ortografia occitanas e l’an 2014 recebèt meritadament lo Prèmi Robèrt Lafont per la siá òbra consacrada a la lenga.
Jacme Taupiac a publicada aquela segonda edicion de la siá “GRAMATICA OCCITANA”, fòrça mai vasta que l’edicion anteriora de l’an 1994. Pendent 105 capítols (de brèvas leiçons) nos explica totas las caracteristicas gramaticalas e foneticas de la lenga occitana, amb fòrça exemples e qualqu’unes exercicis que convertisson aquela gramatica en un instrument fòrça interessant e conselhable per aqueles que volgatz aprene occitan. Los exemples son acompanhats de lors traduccions a la lenga francesa per far mai intelligibla l’explicacion als estudiants d’origina francofòna. Après, la Gramatica nos ofrís de nòrmas ortograficas de la lenga occitana e un vocabulari de concèptes lingüistics pels lectors que sián pas acostumats a l’estudi de las lengas.
De caracteristicas singularas
Mas Jacme Taupiac a introdusidas doas caracteristicas en la siá “GRAMATICA OCCITANA” que diferéncian lo sieu trabalh. A la fin del libre trobam una lista fòrça ampla de lingüistas e filològs qu’an escrichas d’autras gramaticas occitanas (dempuèi lo sègle XIII, quand foguèt escricha la primièra fins a l’an 2020).
L’autra caracteristica interessanta se basa qu’aquela gramatica es redigida amb las explicacions en lenga occitana, e aquela volontat dignifica l’occitan e demòstra que pòt èsser perfièchament una lenga totalament valida per ensenhar.
E mai se en qualqu’unes capítols de la Gramatica nos ofrís plusors caracteristicas de las divèrsas modalitats de la lenga occitana, l’esperit de la siá publicacion es ajudar a l’obtencion d’una modalitat estandard de la lenga, coma instrument basic per la siá difusion e normalizacion. La meteissa portada del libre nos mòstra una mapa d’una Occitània joncha, amb solament de frontièras entre departaments e lors numèros distintius coma unic element interior. La setmana passada Jacme Taupiac presentèt la siá nòva edicion a Barcelona, amb l’assisténcia de fòrça interessats en conéisser mai sus la lenga occitana.
Un article de Francesc Sangar*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
