De sas lecturas sur un pauç tots los sujets, Papioli aviá assemblat quauquas nòtas. Veiquí çò que disián : « Ses urós dins ta vita ? » Papioli èra pas urós de sa vita, ò , que non ! Se planjava pas de sas condicions materialas. Aviá mesme agut de la chança de poder far d’estudis que si l’avián pas orientat vèrs un mestièr que li plasiá, li permeterán d’aver un temps de liure per crompar daus libres, internet, a las frontièras dau politicament corrècte per pas dire mai. Au diable l’ensenhament teoric e lo trabalh rotinièr, cerchet un chamin per balhar una rason a son existéncia. Perqué naisser, pacientar en esperar la mòrt, morir puei oblidar tot çò qu’avetz aprengut dins una vita ? A mens d’esser un sabent o una personalitat; la posteritat te saluda plan.
Nòstra societat nos a aprengut que l’esser uman èra sol dins l’univèrs, que l’enja umana èra superiora aus animaus, que la natura podiá esser espleitada sens limite, que nòstra saber es una soma de coneissenças acumuladas e amelioradas dempuei lo prumièr uman. Avèm coneigut daus sègles de guèrras, de rivalitats, de manipulacions, ente lo gròs minjava lo petit avant d’esser minjat per un pus gròs. Lo bande-negre, lo banquièr (pus leu l’usurier) a ganhat. D’aquel monde n’en volam pus . Volam bastir un monde de solidaritat, d’entraïda, d’amor e de jòia. Una autra question seguiá :
« Sabetz desboirar lo bian dau mau ?
Plan segur, Papioli voliá pas far de mau a degun. Èra de servici mas aquò fai pas una vita. Sos parents, si avián de las qualitats, l’an elevat en obrièr que deviá obeir e tornar l’argent a maison. Aviá p’una personalitat e s’èra demorta a la bòria, auriá fach un innocent de vilatge qu’auriá pas pogut prener de decisions. A aprengut a comptar que sur ilh-mesme, a se mesfiar daus autres, a esser borru, replejar sur ilh-mesme, pauc parlaire. Aviá totjorn paur de la relacion emben l’autre. A l’escòla, l’òm obeit, l’òm escota tot en visar per lo fenestron, l’òm apren una tecnica per còr, mas l’òm apren pas la relacion umana, ni a tornat botar en causa çò que l’òm a aprengut, ni tanben a l’experimentat. Laica o religiosa, la mentalitat es lo pus sovent culpabilisatritz e moralisatritz, una morala que tojorn es virada per vos acusar.
Un boccin de mai a legir :
« I a fòrça temps, los abitants de la Tèrra an decidat de s’escartar de l’amor e de la satgessa d’una ierarchia espirituala plan bona per experimentar una vita sens restriccion. Aqueu qu’avián una tòca egoista prengueran lo poder e nos en transformat en esclau de tala faiçon que podam pas imaginar. Aspiram a viure dins un monde de lutz e d’amor mas es important de prener consciença que dins aqueus reiaumes i a de las reglas strictas, de las structuras que chacun deu respectar. Devam comprener plan que las leis universalas son pas solament aquí per nos contranhar mas sens elas l’univèrs seriá un caòs. »
Papioli se pensa :
« Alaidonc, seriam pas un èsser complet perqué auriam mestièr d’una ierarchia espirituala plan bona e plena de satgessa autrament dich d’un bon diu que seriá tot amor e que nos guidariá vèrs un reiaume de patz e de lutz, vèrs un paradís? Un paubre bogre que seriam e pertant quò es aitau que belcòp de monde se prenan.
La religion, aidat per lo poder politic e militari, nos a separat de Diu e a creat una ierarchia reservada a una elita. De mai, a dich que Diu nos puniriá si desòbeisssiam. Mas, la punicion e lo jutjament son una caracteristica de l’èsser uman pas de Diu. Diu es tot amor e nos condamna jamai de faiçon definitiva. De reincarnacion en reincarnacion nos fai far de las experienças per elevar nòstre niveu de consciençia.
Plan segur que la sciénça pòt pas aceptar tot aquò per lo moment e que la filosofia z-a pas enguera integrat. Mas tu, pensas que quò se pòt pas o i trobas una logica per te far soscar ? Sèm pertant obligeat de far évoluar nòstres leis vèrs de las leis d’amor dins tots los aspectes de nòstra vita mesme en economia, politica, santat, tecnologia, sciénçia, filosofia, religion, familiala, individuala o collectiva.
Per començar, prenam consciençia qu’avèm un còr e que lo còr a sa rason que lo cervèu emben son mental e son egò pòt pas comprener. Alaidonc, dau còr o dau cerv`ru, qui commanda ? Lo còr e l’intuicion o ben lo mental e son rasonament logic ? Per lo pus grand nombre, la mission damandada per la partida divina es d’`èsser urós e de rendre los autres urós.
Un pauç pus lonh, Papioli tròba çò que seguís:
« Separar lo materiau de l’invisible, vos a acostumat a veire petit e a limitar vòstra imaginacion. Separar la partida divina de sa partida materiala, vos a empeschat de veire vòstra realitat vertadiera. La religion vos a maintengut dins la consciença d’una manca, d’una paubretat materiala e culturala tot en associant las qualitats de l’esprit au sacrifici e a l’oblida de se. Vòstre medecin a limitat la santat au fisic e oblidat l’emocional, lo mental, l’eteric, l’espiritualisme.
Aitau, avèm coneigut la paur, l’estranci, l’angonia, un vide que vos elunha de la jòia. A fòrça de manipulacions, s’es installat la dualitat, aquela costuma de se separar en dos camps que rivalisan e fin finala se fan la guèrra. Nòstra realitat es pus bela qu’aquò. Sèm lo tot e en mesme temps sem v-un. Representam una personalitat, una individualitat que depend d’un tot perqué sèm tots connectats a un tot qu’a besonh de l’experiença de tots per realisar l’armonia. »
De las questions per Papioli :
E ben ! Formariam emben Diu un sol èsser viu ? Nòstra partida terrèstra seriá materiala e nòstra partida divina seriá eterica, seriá un còrps de pura lumiera, benlèu una pensada ? Nòstre cervèu seriá mas un sos-cerveu chargeat de velhar sur nòstres dempuei nòstre naissença ? Auriá una coneissença limitada solament a çò que l’òm a compris dempuei que l’òm es surtit dau ventre de la mair? Nòstre còr seriá reliat a Diu que coneis totas nòstras vitas anterioras qu’avèm viscut de reincarnacion en reincarnacion e que son estadas efaçadas avant d’entrar dins lo ventre de la mair ? Naisser, viure, morir èra tròp simpliste per explicar la vita e la mòrt.
Avèm un conscient e un inconscient. Lo conscient es limitat a çò que l’òm pòt comprener emben nòstres sens e nòstre rasonament dich logic. L’inconscient a pas de limite, es infinit. Imaginar, quò es crear per la pensada puèi poder lo materialisar dins la matièra. Totas las descrubertas scientificas e tecnologicas son surtidas de l’imaginacion, son estadas pensadas avant d’esser experimentadas. Avèm totas las conaissenças de Diu dins nòstres subconscients.
Daus uns aiman pas utilisar lo mot Diu perquá fuguet tròp galvaudat per l’Istòria. Alaidonc preferan parlar de la Sorça, de lutz, de la Vita, de l’Univèrs, dau Ciau o autra en plaça de Diu. Per me Diu e sa ierarchia son una energia d’amor ; si zo son pas, avèm pas afar a Diu o a un èsser de lutz.
Un pauc pus lonh, las nòtas parlan de sciénçia
L’òm remarquerà coma lo discors scientific es passat petit a petit e sens que lo monde s’en siajan rendut compte, daus mòts « masse, energia, fòrças, particulas, champ» a un novèu mot « informacion ». Quand parlam informacion pensam còpsec aus ordinators, a la programacion. Tota aquò cata una categoria nòva, pus bèla, sonada teoria de l’informacion que vòl explicar la realitat a partir de l’escambi d’informacion e de sas proprietats . Daus scientifics dison que quò és mai que probable, que viven dins una simulacion neuronica o que l’univèrs siaja un rets de neurònas.
L’òm se rend compte que la neurona es pas solament una cellula especialisada chargada de transmettre l’informacion a d’autras cellulas nerviosas, muscularias o glandularias mas seriá tanben un centre de traitament de l’informacion. Las neurònas son reliats entre eus per de las dendritas pus nombrosas que la sciénçia sembla lo dire. Totas an pas de destinacion coneiguda; Per d’autras sabon pas totjorn d’onte venan. E quauquas unas seriam pas visibles a l’uelh nud.
Papioli se pausa de las questions :
Te ! ve. L’informacion feriá lo liam entre la matièra e la pensada, entre lo visible e l’invisible ? e, la geometria seriá una peça mestressa tanben dins aquela architectura ? Nos contentarem de pausar aquela ipòtesa per lo moment que l’òm pòt trobar chas lo scientific Nassim Haramein (site Resonanca, Science Foundation), lo mai accessible dau scientific en frances emben son cors drubert a totes sur internet mesme aus non scientifics.
A saber si la consciença e la realitat son vertadieras ? A saber si la consciença es limitada au cervèu de l’individú o si avèm una consciença universala que supervisariá totas las consciençias qu’existan. Perqué e coma la consciençia a evoluat ? Daus cerchadors an demostrat que las foncions algoritmas sufisián per determinar tot dau comportament complicats coma lo vòl daus auseus, los bancs de peissons, o daus comportaments pus simples coma evitar los predators, cerchar sa nuridura, fugir los endrechs toxics,, s’acoplar ?
Las nòtas continuan de dire
De nombros teoricians an avançat l’idéia que la consciença es nonmas una ilusion e que seriam daus automatas geneticament programats.. L’informatica e l’inteligença Artificiala (IA) an de las capacitats que la teoria fisica a dau mau a explicar, a saber las proprietats emergentas. Son de las proprietats qu’aparaissan dins un colectiu d’individás mas que son pas forçadament presentas dins la compausicion iniciala dau colectiu. L’IA e los rets neuronaus e artificiaus son bons per corelar (associar) de las variables entre elas mas nos balham daus rensenhaments sur le qué, au detriment dau perqué e dau coma.
Aquí, l’òm se pausa una question ! Perqué pas una filosòfia de la sciénçia ? Sciénçia, medecina, tecnologia an atteint un tal nivèu de coneissanças qu’i en a pron per tuar tota la populacion e transformat la tèrra en desèrt. Sufís pas d’acusat los scientifics, intelectuaus o personas de poder ; tot lo monde es responsable. A tot moment de sa vita chacun pòt decidar de far lo bian o lo mau. E lo bian quò es lo respècte de se, daus autres e dau monde ente vivam.
Un comentari de Papioli :
Nòstra societat chausiguet lo materialisme lo pus mercantil au detriment dau respècte de chacun e de l’autre. Si sèm mas qu’un gratte papier, avèm pas la possibilitat d’assegurar la responsabilitat d’un scientific o ben d’un president de la republica, mas chacun es responsable dau bonhur que vai espandre alentorn de se. Per aquò chau laissar tot un fum de creire bastit sur l’esclavatge e sur una educacion eronada. Èsser urós pus lèu que far e desfar puèi tornar far.
Enguera de las nòtas que parlan :
Lo biais de veire lo monde condiciona nòstra pensada. Si nòstra pensada es fragmentada, si l’òm vei lo detalh pus lèu que la globalitat, alaidonc aurèm tendença a veire lo monde fragmentat. Aitau avèm fragmentat la vita en separar los objèctes, las teorias, los individús entre eus e crear de nombrosas disciplinas de recerchas copadas dau tot.
Quasiment tots los problèmas de santat qual que siajan la fòrma e lo nom que lo medecin lòr a balhat prenam naissença dins lo còrps emocional. La peina, la tristessa, lo chagrin, e tot çò qu’es contrari a la Jòïa, felicitat, estrambòrd son daus traumatismes a suenhar. Las emocions nos an acompanhats tot au long de las vitas anterioras qu’avem viscudas e dins nòstra vita d’uei. An laissat de nombrosas sequelas que fan baissar nòstra vibracion, nòstre plan-èsser e que menan a la malaudiá fisica.
Educar, mas coma ?
Un jòune prinçe indoista rencontret un vielh savi e li damandet de l’esclarar sur lo chamin de la vita. Lo vielh savi li respondèt. « Mas paraulas s’espandirán dins l’aer e redde, serán oblidadas. Trobaràs tres pòrtas dins ta vita. Passe la, las unas aprás las autras e ressent.. Seram un ensenhament de çò que cerchas. Prends ton temps qu’a tota ta vita per trobar la satgessa. S’agís d’experimentar. »
Lo jòune prinça e lo vielh savi se rescontreran quauquas annadas apres.. Lo vielh savi demandèt « qu’a aprengut sur lo chamin ? »
– Ai aprengut a discernar çò qu’es en mon poder e çò qu’es pas en mon poder, çò que depend de me e çò que n’en depend pas.
-« Plan ! Sers-te de tas fòrças per çò qu’es en ton poder. Oblida çò qu’eschape a ton emprisa. »
– Ai aprengut que los autres son pas la causa o la sòrça de mas jòïas, de mas peinas, de mas satisfaccions o revèrs. Quò es en me que prenan naissenças totas aquelas causas.
– As rason. Sias reconaissant a los que fan vibrar en tu jòia e plasir. Mas, sias tanben reconaissant a los que fan naisser dolors o frustacion que la vita t’ensenha çò que te damora d’aprener.
-Ai aprengut qu’en nos i a de de las causas que l’òm pòt ameliorar, d’autras que resistan e qu’arribam pas a brisar. Mas comença de n’aver mon cofle de me battre contra tot. Ai envejat d’acabar la lucha, de laissar tot tombar.
Plan! dissèt lo vielh savi, Laissar tot tombar quò es justadament ton prochain aprentissatge.
-Ai aprengut que de detestar o refusar una partida de me-mesme quò es me condamnar a jamai esser en accòrd emben me-mesma incondicionalament.
-Ai aprengut qu’en esser en accòrd emben me-mesme avia pus ren a redire aus autres, pus ren a cranhar d’eus. Ai aprengut a aimar los autres incondicionalement.
-Ai aprengut que lo monde es lo miralh de mon ama, que mon ama vei pas lo monde, se vei dins lo monde. Quand es enjoada vei lo monde urós . Quand es agonida, vei lo monde triste. Jamai lo monde es triste o gai. Es, existe, quò es tot. Es pas lo monde que me tarabustava mas l’idéia que m’en fasia. Ai aprengut a acceptar sens lo jujar.
– Plan dich lo vielh savi. Te veiquí aura en accòrd emben tu-meme, emben los autres e emben lo monde.
Un priond sentiment de patz, de plenituda envahit lo prinçe. Un silençi l’abitèt .
Una filosòfia per Papioli
Complicada la vita es ? Mas non, quò es nonmas una question de relacion ! Èsser en acòrd emben se-mesme, emben los autres, emben lo monde ! Quò es diferent de veire l’autre, lo jujar sur son comportament e son pareisser. Complicadas la sciénçia e la medecina? Òc-es, perqué an tot fragmentat e an oblidat de veire lo tot.
La vita se fabrica pas, mas se ressent. La consciénça nos mena a considerar qui sèm. La responsa es « sèm ». Sei, tot simplament, sens i ajotar lo qui, lo coma o lo perqué que te mena sur daus chamins torts. Tota consciénça dich « sei », que siaja Diu, un esser uman, un vegetal, un animau, un micròbe o autre e a partir d’aquò, teissa sa vita. Una consciença es conscienta de sas limitas.
Sei, Ressenta, Experimenta
Acabat d’escriure : octobre 2021
Per Peir LACHAUD
Aquelas nòtas son tiradas de lecturas
– sur la psicològia,
– sur las ideias que venan d’Asia (ioga, espiritualitat, chamanisme o autras) e que son adoptadas en França). Aqui pòde citar lo site de Sophie Riehl qu’es en connexion emben la ierarchia superiora. D’accòrd l’òm a pas de pròbas mas i a quand mesme de las causas que podam pausar de las questions e de mai en mai de monde qu’i fan alusion.
– sur mas experienças personalas
– sur lo cors daus fisician Nassim Haramein que viu aus Estats-Unis e qu’es drubert a tots, scientifics o non per 5 €/per mes e qu’existe en tres lengas ( angles, francès, espanhòl).
