Home DIVÈRSES LO CASSE
LO CASSE
0

LO CASSE

0

Lo casse, tanben conegut amb lo nom de garric, chassanh o rover es un arbre plan fòrt que pòt arribar plan a mai de 40 mètres de nautor. Lo sieu nom mai comun al mond es Quercus robur. Los garrics d’Euròpa, Asia e America son classificats coma Quercus e an un fruch, l’agland, amb de pèls dins e un gost doç.

Las fuèlhas an de lobuls redonds. Lo nom de Quercus es usat per parlar de maitas espècias nativas de l’emisfèri nòrd e tanben d’autras espècias e familhas d’espècias d’arbres d’America del Sud coma los Nothofagus .

Lo nom original ven del latin robur, usat per classificar divèrsas espècias d’arbre amb de fuèlha flaca, caduca, pròpria d’un arbre que demòra en de clima oceanic suau mas tanben en de climas mediterranèus se i a pro nautor. Quercus ribur es l’espècia europèa tipica e la pus trobada a l’euròpa atlantica. Lo sieu nom pòt cambiar segon lo region o país; casso, cassi, chaisne, chasnhe, jarric o rove.

Una fusta plan aimada

Es lo garric doncas un arbre plan grand amb una fuèlha caduca. Lo tronc es drech, cuèrt e grand. L’escòrça es grisa o blanca e los especimèns pus vielhs an una color bruna.  Las fuèlhas son grandas, simplas, alternas, amb una color verda intensa mas diferenta segon la fàcia de la fuèlha. La siá forma es ovalada e an lo pecol plan cuèrt (entre 2 e 7 mm), e pòdon far entre 6 e 12 centimètres de longor e entre 3 e 6 de largor.

La flor masculina del casse es verda e jauna e pòt nàisser sola o en grop. L’agland penja sus un long boton. Pendent la prima, quand naisson las fuèlhas nòvas, los aglans maduran e tomban aperaquí setembre o octobre. Lo garric comun viu sovent sus de sòls umits o en de montanhas frescas . La sieuna fusta es plan aimada.

Per ansin, òm trapa de casses fins als 1 000 mètres de nautor en de sòls prigonds e fregs sens de calç e un pauc umits. An de besonh un clima umit e oceanic, amb pauca secada pendent l’estiu e pòdon resistir plan lo freg de l’ivèrn. Viu tanplan prèp de grops de faus o de garrics coma Quercus petraea e Quercus pyrenaica e pòt s’i crosar aisidament. N’i a pertot Euròpa e Asia occidentala. Òm lo pòt trobar per tot Occitània e Catalonha. Mai al sud de la vila de Madrid, pasmens, es malaisit de ne trobar cap.

Un article d’Andrés López*

*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.

Aqueste article es tanben publicat dins Naturaleza Salvaje, un numeric de geografia e l’environament, que Sapiéncia n’a un acòrdi de cooperacion

 

Christian Andreu Nasquèt a Barcelona en 1972, estudièt jornalisme a l’Universitat Autonòma de Barcelona e son especialitat es la politica internacionala. Parla uech lengas dont l'occitan. A publicat lo libre Art i Lletres a Horta-Guinardó e a collaborat totjorn amb de jornals catalans, bascos e occitans coma La Veu del carrer, El Punt, Egin, A vòste e Jornalet. Es maridat, a dos enfants, Jana e Roger, e demòra a Reus.