Anguloa uniflora es una sòrta d’orquidèa originària dels bòsques montanhoses umits d’America del sud. Uèi s’espandís per Peró, Colómbia, Veneçuèla e Eqüator, totjorn en de nautors d’entre 1 400 e 2 500 mètres. Aperten a la familha de Orchidaceae e tanben es plan coneguda coma lo Brèç de Venus.
Anguloa uniflora foguèt descricha pel primièr còp pel scientific britanic Robert Allen Rolfe en 1798. Aquesta orquidèa es pas tan comuna coma d’autras espècias de la quita familha e es plan mai malaisit poder l’espepissar a la jungla pr’amor que creisson sonque en d’airals amb d’ombra dins lo bòsc montanhós mai prigond.
Una espècia màger
Lo Brèç de Venus es una de las espècias màgers dins lo sieu genre. Son de plantas mai que mai erbacèas e plan fòrtas que preferisson de climas frescs e qu’an de pseudo-cabòças rondas que pòdon arribar als 20 cm de longor de color verda escura. Las fuèlhas an una forma de lança e son longas e caducas e pòdon arribar al mètre de longor. La sieuna color tanben es verda escura.
L’epòca de florason d’Anguloa uniflora comença pendent la fin de l’estiu, aprés la casuda de las fuèlhas e demòra fins a començaments de la davalada. A d’inflorescéncias drechas que pòdon far entre 15 e 25 cm de longor. Las sieunas bractèas an una forma ovala e son plan grandas.
Pendent l’ivèrn torna a créisser amb una unica flor de fins a 10 cm que fa plan bona odor e que demòra plan. Son semblantas a la tulipas e an divèrsas colors dont qualqu’unas son blancas e rojas e d’autras son verdas o encara jaunas.
Son de plantas qu’an de besonh fòrça d’aiga per poder créisser plan. Pendent l’ivèrn òm pòt li balhar mens d’aiga, mas cal totjorn susvelhar l’estat del sòl, pr’amor que, se ven plan sec, li cal mai d’aiga, o la flor se desvoloparà pas jamai. Lor ecosistèma natural es la jungla montanhosa e pr’açò pòdon viure en de luòcs ont i a fòrça pluèja. A mai d’aquò, quand comença a créisser lo fruch cobrís la flor e la protegís.
Lo Brèç de Venus es una plan plan polida e cal la suenhar plan car a de besonh fòrça nutrients e tanben fòrça noiridura. Son de plantas de montanha tropicala e doncas reagisson pas plan a de temperaturas plan nautas nimai fredas. La sieuna temperatura ideala se situa demest 14º e 20º.
L’engrais déu èsser donat, mai que mai, pendent la prima e l’estiu e cal ne balhar mens pendent la tardor o l’ivèrn. Se la fuèlha ven un pauc brutlada aquò vòl dire que i a tròp d’engrais e cal arrestar de li’n donar lèu durant qualqu’unas setmanas.
De remembrar qu’aquel tipe de plantas an l’airal de la jungla mai bas coma environament mai pròche e doncas pr’amor d’açò recebon pas gaire lutz solara e es melhor situar la planta dins l’ostal en de luòcs amb d’ombra. Sonque pendent la tardor, quand pèrdon las fuèlhas, pòt òm las situar dins l’ostal en de luòcs amb mai lutz solara.
Un article d’Andrés López*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
Aqueste article es tanben publicat dins Naturaleza Salvaje, un numeric de geografia e l’environament, que Sapiéncia n’a un acòrdi de cooperacion
