L’IDROGÈN VERD, PAS BRICA CLAR
Un nòu estudi demòstra que l’idrogèn verd, aquel carburant que l’Union Europèa a per tòca de l’utilizar de biais comun en l’an 2035, sonque arribariá a 1% en 2030. Per ansin, la capacitat europèa d’aver aperaquí 10 milions de tònas d’idrogèn verd a aquela pròcha epòca seriá pas brica realista pr’amor de la politica actuala de totes los govèrns del continent. Es per aquò que los cercaires qu’an estudiat aquela problematica an demandat de cambiar de politica tecnologica se se vòl aténher aquel 1% en 2030.
Segon aquel estudi, se poiriá arribar sonque pervenir a l’objectiu desirat en l’an 2040 mas encara sembla pas brica clar cossí arribar a la politica europèa demandada. Es aital perque, quand i a una crisi energetica, la creissença economica es plan mendre e aquò poiriá metre en perilh la capacitat totala de l’Union d’utilizar d’idrogèn verd dins l’avenir.
Pasmens, emplegar d’idrogèn verd ajudariá fòrça a reduire las emissions de gases d’efièch de sarra pr’amor que l’idrogèn vèrd pòt èsser produch per mejan d’electrolisis, çò que vòl dire en devesir las moleculas d’aiga en idrogèn e oxigèn. “Totes los estudis efectuats fins ara pels politicians demandavan cossí podiá èsser utilizat, los mercats e divèrses sectors ont se poiriá realizar. Ça que la, cap d’estudi a pas demandat cossí metre fin la situacion actuala de la sciéncia, qu’a de grèus problèmas per produire d’electrolisis, çò diguèt Adrian Odenweller, de l’Institut de Postdam per la Recerca Climatica e autor de l’estudi.
Cal cambiar la politica actuala
Uèi, los aparelhs que pòdon produire d’electrolisis son pichons e non industrials. Cal aver una capacitat totala de mai de 8000 aparelhs d’aquel tipe e pus grands per poder arribar a un nòu scenari climatic en 2025. E uèi son pas brica competitius economicament. De soslinhar que l’estudi a analisat la capacitat futura europèa de poder cambiar la politica climatica continentala actuala amb l’idrogèn verd.
“Cal un espandiment mai grand que çò que se fa servir per desvolopar l’energia solara, çò apondèt Falko Ueckerdt, tanben autor d’aquel estudi. E malgrat aquò, seriá pas segur de poder arribar a la chifra prepausada uèi per l’UE. Aquò empacha d’un biais cèrt l’usatge de l’idrogèn verd perque cal bastir una nòva infrastructura qu’uèi avèm pas encara. Totun, degun questiona pas lo fach qu’o far portariá una creissença economica màger”.
Pasmens, segon aqueles cercaires, la informacion tecnologica sus l’idrogèn verd s’espandirà de mai en mai durant los ans venents e aquò provocarà mai d’investiment e tanben tanben aumentarà una demanda reala, qu’uèi existís pas. Aquò poiriá metre fin a la politica tecnologica europèa actuala e crear una infrastructura vertadièra. Totun, s’atenheriá pas jamai la chifra prepausada per l’Union Europèa en 2035.
Es evident que la tòca politica actuala es pas realista, mas la volontat ecologica es plan nauta, e aquò es plan positiu per la lucha contra lo cambiament climatic. Aver d’idrogèn verd coma ressorsa importanta poiriá cambiar lo sistèma energetic actual. Mas o cal poder far amb mai de temps. Si que non la politica es pas brica realista.
“E, malgrat tot, l’idrogèn verd poirà pas jamai èsser emplegat al nivèl industrial, çò confirmèt Gunnar Luderer, tanplan autor de l’estudi. La classa politica actuala deu priorizar son usatge en de sectors ont i a pas cap d’alternativa uèi, dont l’indústria pesanta, o coma ajuda quand i a pas brica de vent o de lutz solara. Mas l’idrògen verd pòt pas èsser utilizat coma excusa per efectuar pas un cambiament vèrs d’opcions d’energia plan mens polluentas. Aquò es lo vertadièr problèma que la politica europèa de uèi vòl pas encara enfaciar”.
La Redaccion
Aqueste article serà tanben publicat dins Jornalet, lo primièr quotidian en linha de lenga occitana, amb lo qual Sapiéncia a un acòrdi de cooperacion
