DE REPTILS QUE PERDÈRON LO CAP
Dos reptils marins de long còl de l’espècia Tanystropheus perdèron lo cap aprés èsser atacats per de predators pendent lo Triassic. Aquò es la resulta de l’estudi dels fossils realizat per una còla del Musèu Català de Paelontologia Miquel Crusafont e lo Musèu d’Història Naturala d’Stuttgart. Es lo primièr còp que son trapadas de rèstas d’ataca predatora a aquel tipe d’animals.
Los reptils marins, de l’espècia Tanystropheus, mostravan lo còl copat. L’estudi foguèt publicat al numeric Current Biology. Los cercaires volián conéisser se aquel tipe de reptils de col plan long èran fòrts o pas gaire davant los predators. Ara, los fossils trobats demostran que pas gaire.
Los paleontològs que dirigiguèron l’estudi foguèron Stephan Spiekman pel costat alemand e Eudald Mujal pel costat catalan. Foguèron aqueles dos paleontològs que trapèron los fossils de dos Tanystropheus, un reptil marin del Triassic que demorèt fa 242 milions d’ans.
Los scientifics espepissèron que lo còl èra desseparat de la rèsta del cors dels reptils amb de pròvas que confirmavan qu’èran estat nhacats per de predators. La tròba per se meteissa ja es importanta pr’amor qu’es lo primièr còp en l’istòria de la paleontologia mondiala que demostra cossí èran atacats aqueles reptils e tanben que lo long còl qu’aguèron foguèt, benlèu, la part pus flaca d’aquel animal.
Un còl plan long
“De totes los reptils marins, Tanystropheus aguèt un còl plan, plan long e sonque 13 vertebras tanben plan longas, çò diguèt Spiekam. Çò de mai segur es qu’ataquèsse las predas en tot s’amagar. Uèi coneissèm doas espècias de Tanystropheus, çò diguèron los paleontològs. Ambedoas demorèron entre çò qu’uèi es la frontièra entre Soïssa e Itàlia. Una d’aquelas espècias aviá lo còl de mai d’1,5 mètres de longor e manjava de crustacèus e d’autres invertebrats. L’autra aviá un còl de mai de 6 mètres e manjava de peissum e de cefalopòdes”.
Trapar d’atacas fossilas es plan malaisit. Segon los cercaires los reptils foguèron atacats per de predators e perdèron lo cap. “Es un tipe de trincament dels osses salvatge, çò soslinhèt Eudald Mujal, los còls foguèron talhats d’un solet còp”. Trapar mai d’un especimèn d’aquel tipe de reptil amb lo cap copat entraïnsa poder afirmar que lor còl foguèt pas cap capitada evolutiva, mailèu tot çò de contrari.
Sense cors fossil los cercaires sospechan que lo o los predators mangèron lo cors e daissèron lo cap. Lo tipe de nhacada tanben confirma que los reptils foguèron pas manjats per de carronahires marins. Mailèu foguèron caçats. “L’espècia pus pichona foguèt atacada benlèu per un grand peis o un autre tipe de reptil marin. L’espècia màger, totun, seriá estada atacada segon aqueles pelontològs per un grand predator, coma Nothosaurus giganteus , un ancessor dels plesiosaures, çò confirmèron los cercaires.”.
Tanystropheus demorèt mai ed dètz milions d’ans e Enuròpa, Orient Mejan, China e America. Los fossils trapats foguèron descobèrts al Mont San Giorgio, prèp de la frontièra d’Itàlia amb Soïssa e tanben prèp del Lac Lugano en un dels depaus de fossils marins del Cretacèu pus importants de la planeta. Los fossils de Tanystropheus son ara a l’Universitat de Zurich.
La Redaccion
