LOS NEANDERTALIANS LOS MEI ORIENTAUS

Peu purmèr còp, ua equipa internacionau dirigida per cercaires de l’Institut Max Planck d’antropologia evolutiva que s’i ei escadut a sequenciar mantun individú d’ua comunautat neandertaliana en Siberia. Au demiei d’aqueths tretze individús, los cercaires qu’an identificat mantun individú aparentat, au demiei deus quaus un pair e la soa hilha adolescenta. Los cercaires qu’an egaument podut utilizar los tretze genòmas entà balhar un apercebut de l’organizacion sociau d’ua comunautat neandertaliana. Que semblan estar estats un grop petit de parents pròches, compausat de dètz a vint membres, e las comunautats qu’èran principaument ligadas per la migracion de las hemnas.

Lo prumèr projècte de genòma neandertalian qu’ei estat publicat en 2010. Despuish ençà, deus cercaires de l’Institut Max Planck d’antropologia evolutiva qu’an sequenciat 18 autes genòmas provienent de 14 sites arqueologics diferents per Eurasia. Maugrat qu’aqueths genòmas ajan hornit informacions suus trèits grans de l’istòria neandertaliana, que sabem enqüèra drin de causas sus las comunautats neandertalianas individuaus.

Entà explorar l’estructura sociau deus neandertalians, los cercaires que’s son virats cap tau sud de la Siberia, ua region qui ei dejà estada plan fructuosa entà la recèrca sus l’ADN ancian, sustot la descobèrta de rèstas d’ominides de denisovans dens la celèbra espuga de Denisova. Segon las òbras efectuadas sus aqueth site, sabem que los neandertalians e los denisovans qu’èran presents dens aquera region pendent centenas de milèrs d’annadas, e que los neandertalians denisovans qu’an interagit los uns dab los autes , atau ac confirma la descobèrta d’un mainatge dab un pair denisovan e ua mair neandertaliana.

La prumèra comunautat

Dens l’estudi navèth, los cercaires que’s son concentrats sus las rèstas neandertalianas dens las espugas de Chagyrskaya e d’Okladnikov, qui’s tròban a mensh de 100 quilomètres de l’espuga de Denisova. Los neandertalians qu’an brèument aucupat aqueths sites 54 000 ans a. Los cercaires que s’i son escadut a recuperar l’ADN de 17 rèstas de neandertalians – lo mei gran nombre de rèstas d’aquera espècia ominida jamei sequenciats dens un sol estudi.

L’espuga de Chagyrskaya qu’ei estada hurgada pendent las 14 darrèras annadas per cercaires de l’Institut d’arqueologia e d’etnografia de l’Acadèmia Russa de las Sciéncias. En mei de centenats de milèrs d’utís de pèira e d’òs d’animaus, qu’an egaument recuperat mei de 80 tròç d’òs e dents neandertalians, l’un deus mei grans assemblatges d’aqueths umans fossiles dens lo monde.

Los neandertalians de Chagyrskaya e d’Okladnikov que caçavan bocardons, chivaus, bisons e autes animaus qui migravan per las vaths fluviaus susplomadas per las espugas. Qu’an collectat matèrias prumèras entà las lors atrunas de pèira a detzenats de quilomètres d’ailà, e la preséncia de la medisha matèria prumèra dens las espugas de Chagyrskaya e d’Okladnikov que confirma egaument las dadas geneticas segon las quaus los grops abitant aqueras localitats qu’èran estretament ligats .

Estudis anteriors sus un artelh fossil de l’espuga de Denisova qu’an mostrat que los Neandertalians qu’abitavan egaument las montanhas de l’Altai hèra mei de d’òra,  haut o baish 120 000 ans a. Las dadas geneticas que mòstran totun que los neandertalians de las espugas de Chagyrskaya e d’Okladnikov ne son pas descendents d’aqueths grops anteriors, mes que son mei pròches deus Neandertalians europèus. Açò qu’ei egaument sostienut peu materiau arqueologic : las atrunas de pèira de l’espuga de Chagyrskaya que son los mei similars a la cultura dita micoquiana coneguda d’Alemanha e d’Euròpa de l’Èst.

Las 17 rèstas que provienèn de 13 individús neandertalians – 7 òmis e 6 hemnas, dont 8 adultes e 5 mainatges e joens adolescents. Dens l’ADN mitocondriau, los cercaires qu’an trobat mantun pretendut eteroplasma qui èran partatjat enter los individús. Los eteroplasmas que son un tipe particular de variant genetic qui persisteish pas que pendent un nombre petit de generacions.

Los neandertalians los mei orientaus

Au demiei d’aqueras rèstas que figuravan los d’un pair neandertalian e de la soa hilha adolescenta. Los cercaires qu’an egaument trobat un parelh de parents au dusau grad : un dròlle joen e ua hemna adulta, dilhèu ua cosia, ua tanta o ua mairana. La combinason de d’individús aparentats que suggereish hèra que los neandertalians de l’espuga de Chagyrskaya qu’an devut víver – e se morir – haut o baish au medish moment.

“Lo hèit qui vivèn au còp qu’ei plan excitant. Aquò que significa que son probablament gessits de la medisha comunautat sociau. Atau, peu purmèr còp, que podem utilizar la genetica entà estudiar l’organizacion sociau d’ua comunautat neandertaliana”, qu’explica Laurits Skov, autor d’aqueth estudi.

Ua auta descobèrta frapanta qu’ei la diversitat genetica hèra febla dens aquera comunautat neandertaliana, compatibla dab ua talha de grop de 10 a 20 individús. Açò qu’ei hèra inferior ad aqueths enregistrats entà tota comunautat umana anciana o actuau, e qu’ei mei similara a la talha deus grops d’espècias en via de disparicion a la broa de l’extincion.

Totun, los neandertalians ne vivèn pas dens comunautats completament isoladas . En comparant la diversitat genetica suu cromosòma Y, qui ei eretada de pair a hius, dab la diversitat de l’ADN mitocondriau, qui ei eretada de las mairs, los cercaires qu’an podut respóner a la question : Èran los òmis o las hemnas qui’s desplaçavan enter las comunautats ? Qu’an descobèrt que la diversitat genetica mitocondriau èra hèra mei hauta que la diversitat deu cromosòma Y, çò que suggerís qu’aqueras comunautats neandertalianas èran principaument ligadas per la migracion femenina. Maugrat la proximitat de l’espuga de Denisova, aqueras migracions ne semblan pas aver implicat denisovans – los cercaires n’an pas trobat nat pròva de flux genetic denisovan en çò deus neandertalians de Chagyrskaya pendent las 20.000 darrèras annadas abans.

La Redaccion