La vision que nosautres, òmes modèrns, avèm de nosautres meteisses es pro egocentrica. Al nòstre costat, los nòstres ancessors – o d’autras espècias ominidas coma neandertalians e denisovans – son estats èssers pècs, desformats, sens cap escasença de subreviure l’environament que i aviá amb eles. E nosautres sèm aquí basicament pr’amor qu’èrem los unics que o podiam far. Los autres pas.
Aquesta vision etnocentrica d’homo sapiens sapiens a demorat en totes los nivèls scientifics e academics pendent la majoritat del sègle XX. Urosament, la mentalitat scientifica de la nòstra epòca es fòrça mai dubèrta e las causas començan de cambiar. Aital, o a reconegut la sciéncia antropologica, qu’a pogut classar corrèctament e après fòrça ans de discussions, una industria litica – espleches de pèira – que, pendent fòrça temps èra estada considerada coma un producte nòstre, d’homo sapiens sapiens solament per la sieuna perfeccion. Ara cal reconéisser que foguèt Neandertal e pas nosautres lo vertadièr creador d’aquela : lo Chastèlperronian.
Aital, una còla scientifica de l’Institut Max Planck d’Antropologia Evolucionària alemand a pogut demostrar que foguèron los neandertalians e pas cròsmanhon los autors de l’industria litica del Chastèlperronian. Amb aquò finís una discussion scientifica d’annadas sus qui èra lo creador de la mai granda industria litica que i aguèt en Occitània, País Basc, Catalonha e Astúrias: Neandertal foguèt lo creador del Chastèlperronian.
Una plan longa discussion
Lo Chastèlperronian foguèt una industria litica transicionala e pr’aquò èra clau en la comprension del procés de susbtitucion de neandertalians per la nòstra espècia fa entre 50.000 e 40.000 ans en Euròpa. Una altra industria lítica, lo Mosterian, ja èra estada atribuïda totalament a Neandertal, mas los espleches del Chastèlperronian èran plan prèps a d’autres fachs per Cròsmanhon. Èran tròp ben fachs. E la comunautat scientifica o a discutit pendent decadas.
Las caunas de Rennes e de Saint Césaire (Charanta Maritima) an balhat d’espleches arqueologics del Chastèlperronian que èran estats indentificats coma de productes neandertalians. Totun, divèrses d’eles èran pro sofisticats e pr’aquò o avián de dobtes. Mas maugrat l’evidéncia, l’origina de la manufactura d’aquestes espleches tant sofisticats es estada objècte de discussion scientifica fins uèi lo jorn.
La còla internacionala d’antropològs a utilizat un analizador de traças e an pogut identificar fins a 28 individús ominids entre los òsses que s’avián trobat en la Cauna de Rennes. Totes èran de neandertalians.
“Per primièr còp – çò diguèt Matthew Collins, de l’Universitat de York, e participaire de la còla – avèm de progrèsses en lo desvolopament de l’analisi d’ancianas proteïnas d’aminoacids e tanben del radiocarbòni per trobar qui demorèt pendent lo Pleistocèn en un lòc”.
En mai d’aquò, los antropològs an pogut soslinhar qu’amb las nòvas tecnologias se pòt identificar l’estadi de desvolopament d’un os en formacion en un contèxt multidisciplinari. Lo nòu metòde dubrís doncas nòvas pòrtas a la recerca scientifica sus lo Pleistocèn en contèxtes ont la preséncia umana es pauca o pauc clara.
“Es un progrès fòrça significant en la filogenetica paleoproteomica- çò diguèron los antropològs-. E es un metòde clau per ensajar de comprene definitivament l’evolucion dels ominids”.
A la fin, Frido Welker, de l’Institut Max Planck, confirmèt qu’aquesta nòva tecnologia serà clau per trobar mai de desparietats entre los umans modèrns, neandertalians e denisovans. “Es una escasença apassionanta que pòt balhar de lutz a futuras recèrcas sus l’origina umana e l’istòria de l’evolucion de la nòstra espècia – çò diguèt. E mai encara quand procèsses de subtitucion coma lo dels neandertalians per la nòstra espècia, son encara compreses de manièra paubre e las sieunas epòcas e industrias pauc conegudas”. Planvenguda la nòva tecnica, doncas.
Christian Andreu
