Come ja mencionat, Sade sostenia pas la punicion de mort. Escriguet:
“L’estat onora publicament eles que son experts murtriers e los encoratja. Mai punis l’ome que met fin a son enemic per las rasons personalas!” Quant a la punicion de mort, escriguet: “O la murtre es un crim o pas un crim. Se pas, perque la punir? Se oc, cual es vostre logic pervers, que la punissetz per mejan del meteis crim?” Aquo es tanben un cas de malves aritmetic, “vist qu’ara avetz dos morts al luoc d’un solet!”
L’estat onora publicament los murtriers
De Sade pensava qu’a l’origina de la misera eran catre causas: proprietat privada, distinccions de classa, la religion, e la familha. Dins las societats de l’avenidor, escriguet qu’aquestas institucions serian abolidas o transformadas. Dins una seccion d’Aline et Valcour, un brutal reiaume african es mesa en contraste ab l’iscla paradis utopian e polinesian, Tamoa. Pinta un iscla imaginari ont totes los prestres son bannits, ont I a ges de temples e pas de religion. I a tanben ges d’avocats professionals e tot desbat theologic o legal es punit come un crim greument anti-social. L’argent, tanben, existis pas.
Pertot dins lo mond d’ encuei om vei una minoritat parasitica nagent dins una abondancia de richessas pendent qu’eles que laboran sofrissan d’angoissa cotidiana en causa de sas condicions de vida. Lo marques de Sade veiria mant d’exemples d’aquesta obscenitat dins la societat de classa de nostres jorns. Benleu de Sade era pas socialiste aprep la nostra definicion d’encuei, mai un ome de son tems, mai benleu deu esser considerat pas talament per sas fantasias sexualas, mai pusleu per las questions socialas e importantas que discuta.
Tèxt original d’Alan Johnstone, Paregut dins The Socialist Standard, janvier 2015
Version en Oc d’Anthony Walker*
*Dempuèi uèi trobarètz una pichona biografia dels redactors de Sapiéncia en la seccion Qui sèm.
