Home DIVÈRSES LA FIN DELS INSÈCTES ?
LA FIN DELS INSÈCTES ?
0

LA FIN DELS INSÈCTES ?

0

Lo ritme de desaparicion de fòrça espècias d’insèctes es tanben inquietanta per plusors cercaires qu’alertan sus la situacion dels insèctes en general als bòsques. Lo fenomèn es pas exclusiu de cèrt país europèu o american mas de totes al còp e, pr’amor d’aquò, los scientifics avisan de la gravetat de la situacion d’aqueles pichons animals.

Segon semblariá doncas, los insèctes tanpòc se sauvarián del procés d’extincion generalizat que patís uèi lo jorn la planeta, una extincion massiva que provocarà, segon mai d’un scientific, la fin de gaireben mai d’un 20% de totas las espècias mamifèras mas tanben de reptils, anfibians e insèctes.

Es vertat que la desaparicion de cèrtas espècias d’insèctes a coma factor clau la geografia e lo tipe d’ecosistèma. Aital, se i a una secada òrra coma la que patissèm uèi a tot Euròpa, es mai segura la desparicion dels insèctes ligats a l’aiga que non d’autras. Totun, ara un nòu estudi realizat per de cercarires alemands de l’Universitat de Darmstadt confirmèt que la situacion als bòsques alemands es plan marrida pr’amor que fins al 60% de totas las espècias d’insèctes seriá a mand de dessaparéisser pr’amor d’un declin tras que grèu.

Fins fa pas gaire annadas la majoritat de nosautres consideravam que los insèctes èran sonque una plaga que caliá evitar. E que sonque podián provocar dan al bòsc. Uèi lo jorn, pasmens, i a de mai en mai umans que considerèm que los insèctes son d’animals que balhan de beneficis al bòsc e que sense aqueles lo risc de supervivéncia del meteis bòsc es en qüestion. Pr’amor qu’uèi coneissèm los grands beneficis que balhan a aquest tipe d’ecosistèma.

L’estudi actual sus los insèctes estudièt gaireben totas las espècias del luòc- aumens 1.800. L’analisi de la situacion d’aquelas espècias se desvolopèt entre los ans 2008 e 2017 mas la resulta de l’estudi es pas estada publicada fins ara. La conclusion es que lo declin se debana en totas las espècias, mas n’ia que lo patisson mai : las espècias pus grandas e las espècias pus pichonèlas. Sonque cèrtas espècias d’insèctes, coma los insèctes erbivòrs, semblarián demorar un pauc luenh d’aquel declin.

Los cercaires prepausan de sortidas

Los meteisses cercaires demorèron estonats après descobrir la resulta de l’estudi. Foguèron tant estonants qu’eles meteisses assagèron de cercar cossí solucionar aquela situacion, plan grèva.

Segon los cercaires, los sinsèctes patisson un declin pus grèu en d’airals amb de bòsques de conifèrs. Los bòsques caducifolis, per contra, semblariá que protegisson melhor als insèctes. E doncas, seriá qüestion de plantar pas mai de conifèrs uèi lo jorn e assajar de plantar mai d’arbres caducifòlis desparièrs, un prètzfach que fa pas gaire plusors expèrts botanics an començat ja a demanar.

Cossí que siá, las regions ont los bòsques èran gestionats pels umans amb l’usatge de pesticidas èran las piègers zònas per los insèctes. En mai d’aquò, los bòsques començan a venir de bòsques de mai en mai d’espècia unica (conifèrs mai que mai) e son brica divèrses e aquò poiriá èsser una de las causas d’aquel declin.

Uèi, amb lo cambiament climatic a mai d’una òrra secada, los factors amassats per aucir los insèctes son de mai en mai complèxes. Mas, çò qu’es segur es que dins un bòsc gestionat per l’espècia umana amb sonque una espècia d’arbre es la fin de la forèst naturala e tanben dels insèctes.

Los cercaires avertiguèron que la fin dels insèctes provocarà tanben de cambiaments grèus en la cadena de la noiridura non sonque dels meteisses insèctes mas tanben d’autres animals qu’encara i a dins la forèst. Sonque una màger diversitat vegetala poirà sauvar los bòsques e totas las espècias d’insèctes que i demòran. Pas res mai pas res mens. Aquò e arrestar la desforestacion actuala, solide

La redaccion

Christian Andreu Nasquèt a Barcelona en 1972, estudièt jornalisme a l’Universitat Autonòma de Barcelona e son especialitat es la politica internacionala. Parla uech lengas dont l'occitan. A publicat lo libre Art i Lletres a Horta-Guinardó e a collaborat totjorn amb de jornals catalans, bascos e occitans coma La Veu del carrer, El Punt, Egin, A vòste e Jornalet. Es maridat, a dos enfants, Jana e Roger, e demòra a Reus.