S’ei debanada ua descobèrta plan importanta restacada dab l’oxigèn produït au fonz deus oceans. Entà començar, la majoritat de nosautes que diram que i a mei oxigèn près de la superficia de la mar, mes que n’i a de mensh en mensh segon arrivam au fonz de l’ocean, on quasi n’i a pas.
Totun, los scientifics que vienen adara de har ua descobèrta environamentau plan importanta, pr’amor que, segon que semblaré, lo fonz deus oceans que pòt tanben produïre lo son pròpi oxigèn, qu’ajuda la fauna e flòra que i a acerà baish, dens l’escuretat. La hont d’oxigèn que serén nòduls hèits de divèrs metalls plan comuns aus prats que i a au fonz de la mar.
Nòduls hèts de d’oxide de hèr
Aqueths nòduls que son hèits, sustot, d’oxide de hèr e tanben de manganèsi, e cobalt, e deus autes metalhs plan rares e aimats per l’industria de la mineriá mondiau. Totun, los cercaires qu’averteishen que, se aquò ei hèit, ne’s coneish pas enqüèra quaus poirén estar la consecuéncias environamentaus entà los fonz oceanics.
Segon un estudi realizat per l’Associacion de Sciéncias de la Mar de Escòcia, los mineraus de metalh que divideishen l’aiga entà crear oxigèn escur a 4.000 mètres de pregondor. Atau, non solament plantas e algas crean oxigèn a la mar.
Pr’amor que, segon aquò, l’oxigèn que tanben ei produït au fonz deus oceans, on i a pas briga lutz. La vita marina que i a acerà baish tanben alenda oxigèn mes demora dens ua escuretat totau. Segon un deus cercaires d’aquera associacion, Andrew Sweetman, descobrí la produccion d’oxigèn escur quan realizava un estudi sus l’ocean Pacific.
Car ua equipa de cercaires estudiava se i avèva o non oxigèn au fonz de la mar au long de mei de 4.000 quilomètres de l’Ocean Pacific Centrau. Los scientifics que trobèn oxigèn mes al començament que pensèn que los instruments foncionavan pas plan, pr’amor qu’au fonz de l’ocean l’oxigèn èra consumit mes jamei produït.
De navèras analisis de laboratòri que confirmèn quiò, que i avèva oxigèn, e los cercaires adara sospechan que la hont d’aqueth que poirén estar nòduls polimetallics que produïsson oxigèn pr’amor de las lors proprietats electricas.
Entaus cercaires que i a dejà divèrsas enterpresas de mineriá mondiau que vòlen aver aqueres nòduls hèits de metalhs rares, mes se aquò vòlen har, ei vitau non acabar dab la hont d’oxigèn que i a au fonz deus oceans.
Un aute estudi que confirmè que l’oxide, amassa dab l’aiga salada, que pòt crear electricitat. L’aiga de mar que pòt estar devessida dab solament 1,5 vòlts e adara los cercaires que’s demandan se los nòduls crean pro d’electricitat entà crear oxigèn au fonz de la mar.
“Que sembla qu’ei un geobatariá naturau, dit Franz Geiger, de l’Universitat de Northwestern. Qu’ei la basa de l’escura produccion d’oxigèn a l’ocean”.
Totun, tots los cercaires qu’estón d’acòrd a l’ora de soslinhar l’importància d’aquera descobèrta e que se l’industria de la mineriá volèva aquò reculhir que calèva, d’en purmèr, har divèrs estudis a nivel environamentau au fonz de la mar.
Car la massa totau de nòduls polimetallics d’aquera zòna pòt balhar electricitat a tota la planeta pendent decadas. De raperar qu’en 2016 divèrses biologistas qu’estudièn lòcs marins on avèva dejà tribalhat la mineriá pendent la decada de 1980 e non i avèva pas mei enqüèra bacterias. Mes aus lòcs on la mineriá non avèva tribalhat, la vita marina qu’èra plan diversa, com s’èra debanat fins alara.
La Redaccion
Aqueste article a Ràdio País : https://soundcloud.com/radio-pais/natura-oxigen-al-fons-marin?in=radio-pais/sets/natura
