LA SCIÉNCIA QUE PRÒVA L’EXISTÉNCIA DEUS GIGANTS
Las legendas suus gigants que son estadas tostemps vivas en l’istòria de l’umanitat. Drin temps a, un grop de scientifics que podó demostrar scientificament l’existéncia d’un deluvi universau, en Austràlia que’s debanè milièrs d’ans a. Los aborigèns d’aqueth continent que n’an parlat dinc a uèi lo dia. Quin la sciéncia estudiè las legendas universaus deus gigants ; Quin estó possible ?
Pr’amor los gigants que demorèn tostemps au costat deus umans, e abans eths, au costat deus lors anjòus. Qu’estó çò que la sciéncia e podó demostrar evolutivament. Un semigigant de mei de 3 mètres que coexistí tostemps au costat deus umans 100.000 ans a. Aqueth èste qu’èra Gigantopithecus.
La descobèrta qu’estó confirmada per un geocronològ de l’Universitat McMaster, Jack Rink, qui podó determinar que Gigantopithecus blackii, un simi qui pesava mei de 500 quilogramas, que demorè en Asia un milion d’annadas a, e qu’aquera espècia desapareishó n’i a pas sonque 100.000 ans, dilhèu pr’amor de la pression e de la caça umana.
“Aqueth primat que coneishó quasi tota l’istòria evolutiva de l’èste uman- çò digó Rink -. Que trobèn divèrs fossiles de Gigantopitehcus a Guanxi, ua provincia shinesa, qui demostran qu’aqueth grand simi e demorava dejà en la region abans l’arribada deus purmèrs umans, los Homo erectus”.
Ua istòria hèra longa
L’istòria de la descobèrta de gigantopithecus n’ei pas navèra. Que comencè en 1935, quan lo paleontològ von Koenigswald que descobrí en ua botiga shinesa, qui venèva òs de drac, los purmèrs fossiles d’aqueth èste legendari. Qu’èran òs fossilizats e ne podón pas convéncer la comunautat scientifica, a despièit de las lors granas mesuras.
“La mesura d’un deus caishaus – çò confirmè Rink, qu’ajudè a compréner las vertadèras mesuras d’aqueth gran simi. Que confirmè tanben qu’èra un primat erbivòr que minjava probable bambó. Dilhèu lo son apetit enòrme que provoquè conflictes violents dab l’èste uman e aqueths fin finala que provoquè la soa desapareishuda totau deu planeta”.
La descobèrta d’aqueth scientific qu’avó l’ajuda economica de l’Academia Naturau de las Sciéncias e la descobèrta qu’enviè aqueth geocronològ tà un navèth viatge per las tèrras tailandesas a la recèrca de pròvas scientificas suplementàrias entà poder confirmar l’abitat e l’existéncia d’aqueth gigant de la natura en l’istòria de l’evolucion umana.
Dab aquera descobèrta, las legendas suus gigants podón paréisher drin mei vertadèras. Dilhèu pas totas, mes las qui parlan de gigants qu’atacan los òmis preïstorics a la recèrca de son minjar. La causa de la soa extincion tanben, qui estó provocada per nosatis, que’ns poderé har pensar drin mei au planeta e a las consenquéncias de las nostas accions.
La Redaccion
