Ongan se presentèt al Reial Cercle Artistic de Barcelona, la primièra trobada d’un cicle de conferéncias amb lo títol de “Catalonha e Occitània” dins lo marc “geopolitic, pensada filosofica, cresença religiosa, castèls amb legenda, faches istorics, art, trobadors, catarisme, lenga vernaculara, una ideala d’Euròpa e actualitat”. La conferéncia parlèt sus l’origina de las bandièras occitana e catalana e tot çò qu’an en comun aquestes païses.
Foguèt presentat pel M. Josep Fèlix Bentz, president del Reial Cercle Artistic de Barcelona e M. Jordi Salat Orteu, coordinator del Cercle d’Estudis e Documentacion d’Occitània e Catalonha CEDOCAT. Pendent la conferéncia de presentacion del cicle “Catalonha e Occitània, lo simbolisme de la crotz occitana e la cultura zodiacal”, Jordi Salat parlèt del concèpte d’Euròpa, e diguèt que “las concepcions d’Euròpa son doas: una vernaculara e l’autra estatala.
La primièra es basada en las identificacions naturalas, tanben nomenadas vernacularas, pr’amor que son basadas en las caracteristicas de la lengas, pròprias dels territòris, las del Genius Loci, o Esperit del Luòc –çò afirmèt Salat -. Aqueste es lo cas d’Occitània e Catalonha. E una autra basada en las identificacions politicas, configuradas per las leis de constitucions estatalas, reconegudas per las instàncias oficialas, coma França e Espanha”.
La composicion es facha de sòrta que las realitats vernacularas e espiritualistas, demorarián jos las realitats estatalas e constitucionalistas. Avèm doncas, a l’ora d’ara, una Euròpa vernaculara – Occitània e Catalonha, e una Euròpa constitucionalista – França e Espanha, entre d’autras, çò diguèt Salat.
De mai, Occitània e Catalonha an unas bandièras que las identifican d’un naut contengut simbolic. “La bandièra d’Occitània representa un simbolisme zodiacal, doncas los dotze ponches de la crotz fan referéncia a dotze casas del Zodiac – çò afirmèt Salat – e los quatre pals de la bandièra catalana e los quatre braces de la crotz (qu’èran la dels Comtes de Barcelona, e tanben de la Corona d’Aragon e lo Comtat de Provença), fan referéncia als quatre elements de la natura: aire, aiga, tèrra e fuòc” . Aqueles quatre pals roges sus fons jaune dels comtes de Barcelona, serián doncas ligats a l’escut dels bellonids, descendents del comte occitan, Bello de Carcassona.
Jordi Salat mostrèt las fòtos de la crotz d’Occitània que se pòt veire dins la plaça del Capitòli de Tolosa, ont s’i pòdon veire los signes zodiacals.
Aquela concepcion zodiacala, segon Salat, compòrta una identificacion amb de valors universals, pr’amor qu’es present en d’autras culturas del mond. “Aquela concepcion es un denominador comun que – a catalans e occitans ,e d’autras identitats vernacularas en lo sens de naturalistas – nos fa part d’una vision internacionala- çò expliquèt Salat -, que i a representada l’occitanitat e la catalanitat coma realitats territorialas e naturalas o vernacularas, mas pas èsser francés o èsser espanhòl doncas aquestas, adaptan pas la siá constitucion politica e concepcion culturala fins a l’identificacion territoriala, e aital comportarián una vision cosmogonica e una politica qu’es pas vernaculara”.
Se considèra significatiu tanben, segon Salat, lo fach qu’en Occitània e Catalonha (e d’autres luòcs de la Corona d’Aragon), i aja la vocacion per una vèrge negra: las vèrges negras compresas coma icònas – en un autre marc referencial, desparièr de la siá interpretacion dins del marc istoric ligat a Maria, maire de Crist, pòdon aver una interpretacion tanben zodiacala ligada a divinitats cossí es lo cas d’Isis a Egipte.
Salat mostrèt divèrsas images que mòstran la concepcion culturala zodiacala e la considerèt desparièra de la supersticion astrologica; “lo zodiacalisme – çò diguèt Jordi Salat -, es sciéncia, es pas supersticion. Cossí es la concepcion zodiacala a l’art romanic del Pirenèu occitan e catalan, e tanben aragonés, gascon, basc…E los luòcs ligats a l’art romanic. S’i vei lo Crist al luòc del Sol, e los dotze apostols los reven en çò que son las dotze casas zodiacals. Lo Crist pòrta quatre pals roges al pitral”.
Diguèt tanben que lo nom de “Tolosa” la capitala de la region d’Occitània, a un nom ligat al zodiacalisme e mencionèt lo libre “Lo Tresaur Catar” de Gérard de Sède ont se pòt legir la siá relacion amb lo Tholos de la cultura ellenica.
Jordi Salat aviá demandat fa temps, que la comuna de Barcelona cambièsse lo nom d’estacion de França contra lo d’estacion d’Occitània, que consacrèsson una avenguda de la vila de Barcelona a Occitània e que se substituiguèsse la figura del patron dels pageses de Catalonha qu’es un nom espanhòl, lo de San Isidro, patron de Madrid, pel de sant Gauderic, qu’es un occitan. E per çò qu’es de la lenga catalana, se mostrèt partidari de tornar a recuperar los occitanismes que se traguèron o los cambiar amb la reforma facha per Pompeu Fabra, e reivindiquèt que se promòga l’ensenhament de l’occitan a Catalonha tota e tanben en las tèrras de la Corona d’Aragon.
La Redaccion
