UN PANDA EUROPÈU
Malgrat que la descobèrta date en realitat dels ans 1970 en Bulgaria, la nòva classificacion d’una espècia fossila de panda a confirmat la preséncia en Euròpa d’una espècia plan pròcha del panda gigant chinés actual. L’espècia s’escantiguèt fa aperaquí 6 milions d’ans e foguèt la darrièra de son genre sus nòstre continent.
La nòva espècia fossila de panda europèu a pogut èsser confirmada amb l’ajuda de doas dents trobadas al Musèu Nacional bulgar d’Istòria Naturala. Las dents foguèron descobèrtas pendent los ans 1970. La diferéncia màger entre aquela nòva espècia fossila de panda e l’actuala es que l’espècia europèa manjava pas sonque de bambó.
La descobèrta de l’espècia foguèt publicada dins lo numeric scientific Journal of Vertebrate Paleontology. Lo nom balhat per l’espècia: Agriarctos nikolovi. “Esperèri d’annadas per descobrir l’edat reala de las dents fossilas, çò diguèt Nicolai Spassov, cercaire d’aquel musèu bulgar. Puèi, calguèt encara fòrça mai d’ans per poder confirmar que l’espècia aperteniá al genre dels pandas”.
Un abitat umid
Segon lo cercaire, lo depaus de carbon ont foguèron trapadas las dents fa pensar qu’aquela espècia fossila europèa de panda auriá viscut dins un abitat de bòsc umid amb de paluns. E, segon çò que semblariá, manjava de bambó, mas pas sonque aquò, car tanben se noirissiá d’autras plantas. La causa evolutiva d’aquò poiriá èsser la concurréncia amb d’autras espècias predatrises que demoravan tanplan en aquel ecosistèma.
Segon Spassov, pasmens, son de dents que son pro fòrtas per poder defendre l’espècia de l’ataca d’autres predators. E l’animal deviá mesurar aperaquí çò de meteis que l’espècia asiatica actuala de panda gigant. La causa finala de son extincion seriá, mai que mai, un cambiament climatic, qu’aquela espècia de panda europèu poguèt pas suportar. E semblariá qu’aquò aguèt luòc quand la Mediterranèa s’assequèt.
“Foguèt una espècia especializada, çò apondèt Spassov. Son evolucion, coma se passa uèi amb d’autras espècias de panda, es plan restacada amb de forèsts umidas. Un clima pus sec auriá provocat sa fin”. En mai d’aquò, es estat confirmat, segon Qigao Jiangzuo, de l’Universitat de Pequin, que i aguèt doncas de pandas gigants que visquèron en Asia mas tanben en Euròpa.
Per Spassov, l’espècia auriá per origina Euròpa e auriá evolucionat vèrs Asia, puèi que los especimens pus ancians foguèron trapats en Euròpa e pas en Asia, çò que situariá lo panda actual coma una espècia mamifèra que nasquèt en Euròpa e pas en Asia, coma o pensàvem totes fins ara.
La Redaccion
Aqueste article serà tanben publicat dins Jornalet, lo primièr quotidian en linha de lenga occitana, amb lo qual Sapiéncia a un acòrdi de cooperacion
