La malautiá de Parkinson es una de las mai grandas que patís la nòstra societat al jorn de uèi. Pr’aquò i a fòrça estudis scientifics qu’ensajan de trobar una solucion. Mas aquò es pas aisit e ara la comunautat scientifica es dividida entre los que pensan qu’a coma origina tròp de fèrre e los que pensan en una manca d’aqueste mineral.
Totes son d’acòrd en una causa: lo fèrre es absoludament essencial pel cervèl uman. Mas après aquò i a de scientifics que confirman que tròp de fèrre provòca de malautiás cerebralas degenerativas, coma lo Parkinson e d’autras que dison que la manca de fèrre n’es la causa vertadièra.
“Quand i a trop de fèrre e aqueste s’amassa amb la dopamina – çò diguèt Domic Hare, de la Universitat de Tecnologia de Sidney -, la reaccion es fòrça perilhosa. Se forman parelhas toxicas que destruïsson los nervis de las cellulas o las neuronas. Aquò poiriá èsser la causa de malautiás coma la de Parkinson”.
Un mineral que provoca reaccions quimicas.
De mai, se i a tròp de fèrre lo còs uman produís 6-idroxidopamina, una substància plan perilhosa e nociva. Pasmens, d’autres scientifics pensan que lo Parkinson arriba per la fauta de ferritina, una proteïna que lo fèrre ajuda a conservar en las cellulas. La lucha scientifica es encara dubèrta.
“Sembla que l’origina de malautiás coma Parkinson es la manca de fèrre qu’an las neuronas – çò confirmèt Andrews, un biològ fòrça conegut pels sieus estudis en aqueste camp-. La gent que balha de sang, e tanben de fèrre, an un risc fòrça mai grand que d’autres de finir amb Parkinson”.
Maugrat la discussion, ja s’an començat a far experiéncias en America e en Euròpa. David Devos, de l’Universitat de Lille, ja a començat a balhar deferiprona a malauts de Parkinson per veire s’amb aquò se pòt parar la sofracha de fèrre. D’autres scientifics non pensan pas çò meteis mas la sciéncia es la sciéncia e la victòria finala non serà pas per un biològ o un autre mas per tota l’umanitat. E pr’aquò la sciéncia es bona.
La Redaccion
