Lo genòma del leopard d’Amur (Panthera pardus orientalis), un dels felins que son en una situacion mai dangeiròsa d’extincion ) ja es estat classat. O a fach una còla scientifica internacionala en tot préne un exemple de muscle d’una femelha del pargue Deageon O-World de Corèa.
Aital, los scientifics an reconegut qu’es un dels genòmas de grans gats mai complèts qu’an pogut aver d’aquesta familha de mamifèrs, amassa amb lo guepard. En l’operacion s’utilizèron donadas que ja s’avián obtengut abans – coma una mòstra parciala de genòma de leopard d’Amur facha en 2013 – e tanben de dos autres leopards d’Amur que vivián en estat salvatge.
Aquestas donadas provenián tanben de dos leopards d’Amur – cal remembrar qu’es una espècia fòrça malaisida de trobar en estat salvatge – de las montanhas de Primorsky Krai e tanben d’un leopard d’Amur corean (Prionailurus bengalensis euptilurus). De mai, las donadas son estades comparadas amb lo genòma d’autras espècias de felin per poder far d’analisis evolutivas comparativas.
Una analisi per ajudar en la sieuna conservacion
La còla de scientifics qu’a fach aquesta operacion a volgut soslinhar qu’analizar aqueste tipe d’animals pòt ajudar a estudiar melhor l’evolucion dels animals mas tanben en la sieuna conservacion.
“Los leopards son l’espècia de felins mai espandida que i a en la planeta tota – çò diguèt lo coautor de l’estudi Steve O’brien, de l’Universitat New Southeastern-. Se tròban dempuèi Africa fins Asia en tota sòrta d’environaments. Totun, las sieunas populacions descreisson lèu. Lo leopard d’Amur tanben. Uèi lo jorn es una espècia en situacion critica e benlèu es l’espècia animala que poiriá s’extinguir mai rapid de totas las de la planeta”.
De mai, los scientifics an confirmat qu’estudiar los felins tanben ajuda en l’estudi de malautiás umanas, coma lo diabète. Lo genòma del leopard d’Amur doncas es considerat un vertadièr tresaur que poiriá ajudar a comprene malautiás coma aquesta mas tanben d’autras, çò soslinhèt Soonok Kim, de l’Institut Nacional de Ressorças Biologicas de Corèa.
La còla tanben a analizat fins a 18 genòmas de mamifèrs carnivòrs (gat, tigre, guepard, leon, leopard, ors polar, òrca e demòni de Tasmània), cinc omnivòrs (uman, rat, can , pòrc e sariga) e cinc erbivòrs (panda gigant, vaca, caval, conilh e elefant) per ne far una comparason genetica. En tot o far an pogut descobrir que los carnivòrs an dos gens que los autres an pas e qu’ajudan mai en lo desvolopament e suenh dels osses. Aquò poiriá venir de la dièta especializada en carn.
“En tot estudiar e comparar lo genòma del leopard d’Amur amb lo d’autres mamífers avèm descobèrt que los carnivòrs an una seleccion genetica granda per rapòrt a la sieuna adaptacion alimentària e aquò es mens clar en omnivòrs e erbivòrs – çò diguèt Yunsung Cho, coautor de l’estudi scientific -. Aquò vòl dir que las vacas poirián minjar carn sens patir problèmas de santat mas que los leopards poiriàn pas minjar d’èrba sens morir. La causa n’es la sieuna evolucion”.
Aital, l’estudi mòstra que los desparièrs felins que ia en la planeta patisson una diversitat genetica plan baissa e pr’aquò, benlèu, las sieunas populacions tanben son pichonas. La dièta tanben explicariá la sieuna granda vulnerabilitat a las condicions environamentalas. Aquò es una lei naturala; mai especializacion genetica mai grand lo dangièr de desaparéisser.
“L’evolucion a balhat als leopards – çò confirmèt Cho – divèrsas adaptacions geneticas coma una granda agilitat, muscles poderoses e una dièta fòrça especializada. Aquò fa d’eles e del leopard d’Amur tanben, unes predators qu’an fòrça succès mas aquò tanben fa d’eles unes animals geneticament fòrça vulnerables”. L’estudi es estat publicat el jornal Genome Biology.
Christian Andreu
